라틴어 문장 검색

sic leve, sic parvum est, animum quod laudis avarum subruit aut reficit.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 164)
raro enim reperitur hoc genus, ut non labefactari parte aliqua et subrui possit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 199:3)
' plura cum auderet furens, tridente rupem subruit pulsam pater Neptunus imis exerens undis caput solvitque montem;
(세네카, 아가멤논 10:60)
Ingratus L. Sulla, qui patriam duri oribus remediis, quam pericula erant, sanavit, qui, cum a Praenestina arce usque ad Collinam portam per sanguinem humanum incessisset, alia edidit in urbe proelia, alias caedes :
(세네카, 행복론, Liber V 94:1)
Honores, monimenta, quidquid aut decretis ambitio iussit aut operibus extruxit, cito subruitur;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 93:3)
at illum inter ipsa, quibus avocatur, spectacula levis aliqua desiderii nota subruit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 117:6)
tempus te tacitum subruit.
(세네카, 파이드라 11:17)
sit ventura dies mundi quae subruat arces, purpureus pluvias cur bibit arcus aquas, aut cur Perrhaebi tremuere cacumina Pindi, solis et atratis luxerit orbis equis, cur serus versare boves et plaustra Bootes, Pleiadum spisso cur coit igne chorus, curve suos fines altum non exeat aequor, plenus et in partes quattuor annus eat;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 518)
prosequar et currus utroque ab litore ovantis, Parthorum astutae tela remissa fugae, claustraque Pelusi Romano subruta ferro, Antonique gravis in sua fata manus.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 931)
quippe et, Collinas ad fossam mouerit herbas, stantia currenti diluerentur aqua:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 55)
"sed concipe magnos, quamquam fracta, animos, si te Porsenna soluto plus timuit de ponte fremens, si moenia capta mox Brenni videre fugam, si denique dirum H annibalem iuncto terrae caelique tumultu reppulimus (cum castra tuis iam proxima muris starent, Collina fulmen pro turre cucurrit, atque illic iterum timuit natura paventem post Phlegram pugnare Iovem):"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 63)
nec enim dat terga nec ullis frangitur ille minis, venientesque obvius undas intrat et obiecta dispellit flumina parma, stant terra fugiente gradus, et poplite tenso lubrica saxa tenet, genibusque obnixus et haerens subruta fallaci servat vestigia limo, sic etiam increpitans:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권210)
Larcium cum expedita iuventute ad portam Collinam stare hostis praetereat, inde se obicere ne sit ad flumen reditus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 117:2)
dextra laevaque, hinc a porta Collina, illinc ab Naevia, redditus clamor:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 119:2)
adeoque id bellum ipsis institit moenibus ut primo pugnatum ad Spei sit aequo Marte, iterum ad portam Collinam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 568:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION