라틴어 문장 검색

"Iuba et Petreius mutuis uulneribus concucurrerunt et mortes fenerauerunt."
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an scripta sua conburat, promittente Antonio incolumitatem, si fecisset. 14:13)
in qua palude indesinenter rerum omnium lege perversa muri cadunt aquae stant, turres fluunt naves sedent, aegri deambulant medici iacent, algent balnea domicilia conflagrant, sitiunt vivi natant sepulti, vigilant fures dormiunt potestates, faenerantur clerici Syri psallunt, negotiatores militant milites 1 negotiantur, student pilae senes aleae iuvenes, armis eunuchi litteris foederati.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Candidiano suo salutem 2:4)
pater inter hos L. Quinctius, cui Cincinnato cognomen erat, non iterando laudes, ne cumularet invidiam, sed veniam errori atque adulescentiae petendo, sibi, qui non dicto, non facto quemquam offendisset, ut condonarent filium orabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 145:1)
averterent ab ira parumper ad cognitionem cogitationemque animos, et potius unum tot Claudiis deprecantibus condonarent quam propter unius odium multorum preces aspernarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 643:1)
nunc tibi hanc pateram, quae dono mi illi ob virtutem data est, Pterela rex qui potitavit, quem ego mea occidi manu, Alcumena, tibi condono.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 1, scene 362)
Ne illa ecastor faenerato funditat:
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 5, scene 290)
Si quam debes, te condono:
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 5, scene 253)
Ne illam ecastor faenerato abstulisti.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 4, scene 236)
Sed ego illam non condonavi, sed sic utendam dedi.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 4, scene 2230)
Vtere, te condono.
(티투스 마키우스 플라우투스, Persa, act 5, scene 271)
Ni istum cepi, nulla causa est quin me condones cruci;
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 4, scene 484)
Immo hercle, ut scias gaudere me, mihi triobolum ob eam ne duis, condono te.
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 5, scene 329)
Qui vero se populares volunt ob eamque causam aut agrariam rem temptant, ut possessores pellantur suis sedibus, aut pecunias creditas debitoribus condonandas putant, labefactant fundamenta rei publicae, concordiam primum, quae esse non potest, cum aliis adimuntur, aliis condonantur pecuniae, deinde aequitatem, quae tollitur omnis, si habere suum cuique non licet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 103:1)
Haec cum pluribus verbis flens a Caesare peteret, Caesar eius dextram prendit; consolatus rogat finem orandi faciat; tanti eius apud se gratiam esse ostendit uti et rei publicae iniuriam et suum dolorem eius voluntati ac precibus condonet. Dumnorigem ad se vocat, fratrem adhibet; quae in eo reprehendat ostendit; quae ipse intellegat, quae civitas queratur proponit; monet ut in reliquum tempus omnes suspiciones vitet; praeterita se Diviciaco fratri condonare dicit. Dumnorigi custodes ponit, ut quae agat, quibuscum loquatur scire possit.
(카이사르, 갈리아 전기, 1권, 20장5)

SEARCH

MENU NAVIGATION