라틴어 문장 검색

placet enim Stoicis eos anhelitus terrae, qui frigidi sint, cum fluere coeperint, ventos esse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 63:3)
hoc loco cum urguentur, ' evanuisse,' aiunt, ' vetustate vim loci eius, unde anhelitus ille terrae fieret, quo Pythia mente incitata oracla ederet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 174:2)
non te illius unguentorum odor, non vini anhelitus, non frons calamistri notata vestigiis in eam cogitationem adducebat, ut cum illius re similis fuisses, frontis tibi integimento ad occultanda tanta flagitia diutius uti non liceret?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIO CVM SENATVI GRATIAS EGIT, 7장 1:2)
atqui Milone interfecto Clodius haec adsequebatur, non modo ut praetor esset non eo consule quo sceleris facere nihil posset sed etiam ut eis consulibus praetor esset quibus si non adiuvantibus, at coniventibus certe speraret se posse eludere in illis suis cogitatis furoribus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 12장 1:4)
sin autem perimit ac delet omnino, quid melius quam in mediis vitae laboribus obdormiscere et ita coniventem somno consopiri sempiterno?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 116:2)
vae, nisi conives!
(페르시우스, 풍자, satire 631)
Utcunque igitur inter anhelitus sudoresque tritus, quod voluerat, accepit, rursusque in somnum decidi gaudio lassus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 87:15)
etiam cum voluerit aliquid sumere,opus anhelitu prodet.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 100:11)
nec male odorati sit tristis anhelitus oris:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:361)
quam iuvet, et voces et anhelitus arguat oris; a!
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 166:4)
Saepe, ubi constiterant hinc Thisbe, Pyramus illinc, inque vices fuerat captatus anhelitus oris, invide dicebant paries, quid amantibus obstas?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 8:13)
sed certe sonitusque pedum terrebat et ingens crinales vittas adflabat anhelitus oris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 57:25)
Viscera torrentur primo, flammaeque latentis indicium rubor est et ductus anhelitus ingens.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 48:2)
Aridus e lasso veniebat anhelitus ore, metaque erat longe.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 62:10)
nec non imbrifero ventus anhelitu crassa nube leves invehit alites, quae, difflata in humum cum semel agmina fluxerunt, reduci non revolant fuga.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae31)

SEARCH

MENU NAVIGATION