라틴어 문장 검색

De consolatione.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 6:5)
ait enim Boetius in libro secundo De Consolatione:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 235:29)
Explicit Liber consolationis et consilii, quem Albertanus, causidicusBrixiensis, de ora Sanctæ Agathæ, compilavit atque composuitsub anno domini MoCCoXLoVIo, in mensibus aprilis et maii.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 322:1)
Non autem ut aliis sit consolatio, vobis autem tribulatio, sed ex equalitate.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 8:25)
fatum a Boethio diffinitur in IV De Consolatione Philosophiae;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 2:2)
(10) Item, Boethius in V De consolatione philosophae loquitur de casu et fortuna, quae causantur ex duabus causis per se concurrentibus, sicut quando aliquis intendit suffodere thesaurum et postea alius in eodem loco intendit fodere sepulcrum, consequitur ex fortuna inventio thesauri, et sic fortuna causatur ex duabus causis per se concurrentibus, ut dicit Boethius;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 11:1)
(20) Et dicit Boethius IV De consolatione philosophiae, quod "fatum est inhaerens rebus mobilibus dispositio, per quam providentia suis quaeque nectit ordinibus".
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 2:1)
et hoc modo Boethius in "[De] Consolatione philosophiae" loquitur de fato.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 6:3)
Unde Boethius in De consolatione philosophiae figurat multos circulos, in quorum centro cardo et causa est fati et fatalium.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 7:12)
Quarto, quia incipiunt intelligere requiem suam, et futuram sui gloriam praevidere, eaque se consolatione mulcentes, in habitaculis suis cum magna tranquillitate requiescent stipatae praesidiis angelorum.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 11장 2:6)
sive quod parvulos consolationis suae lactet uberibus, ut ablactati in deliciis, in plenitudinem perfectae aetatis adolescant.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 5장 6:27)
Sed quasi nullam in his omnibus consolationem haberet, et nullam aliam intrinsecus et extrinsecus perturbationem pateretur, ita tamen cotidiana et nocturna anxius tristitia ad Dominum et ad omnes, qui sibi familiari dilectione adsciti forent, querelaretur et assiduo gemebat suspirio, eo quod Deus Omnipotens eum expertem divinae sapientiae et liberalium artium fecisset:
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 76 79:9)
non desunt maerores sed neque consolationes.
(아우구스티누스, 편지들, 13. (A. D. 397 Epist. XXXVIII) Fratri Profuturo Augustinus 2:6)
Quis enim non sentiat in tantis malis non parvam nobis consolationem divinitus missam, cum tu vir talis et Christi nominis amantissimus proconsularibus es sublimatus insignibus, ut ab sceleratis et sacrilegis ausibus inimicos ecclesiae bonae tuae voluntati potestas sociata cohiberet, domine exinde meritoque honorabilis insigniterque laudabilis fili?
(아우구스티누스, 편지들, 27. (A. D. 409 Epist. C) Domino Eximio Meritoque Honorabili Insigniterque Laudabili Filio Donato Augustinus In Domino salutem 1:3)
Non desis plorantibus in consolatione et cum lugentibus luge.
(불가타 성경, 집회서, 7장38)

SEARCH

MENU NAVIGATION