라틴어 문장 검색

1. Quia circa vulgare illustre nostra versatur intentio, quod nobilissimum est aliorum, et ea que digna sunt illo cantari discrevimus, que tria nobilissima sunt, ut superius est astructum, et modum cantionarium selegimus illis, tanquam aliorum modorum summum, et, ut ipsum perfectius edocere possimus, quedam iam preparavimus, stilum videlicet atque carmen, nunc de constructione agamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 80:1)
2. Est enim sciendum quod constructionem vocamus regulatam compaginem dictionum, ut Aristotiles phylosophatus est tempore Alexandri.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 81:1)
Sunt enim quinque hic dictiones compacte regulariter, et unam faciunt constructionem.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 81:2)
3. Circa hanc quidem prius considerandum est quod constructionum alia congrua est, alia vero incongrua.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 82:1)
Sunt etenim gradus constructionum quamplures:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 83:2)
6. Hunc gradum constructionis excellentissimum nominamus, et hic est quem querimus cum suprema venemur, ut dictum est.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 85:1)
non enim hanc quam supremam vocamus constructionem nisi per huiusmodi exempla possumus indicare.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 108:2)
8. Subsistant igitur ignorantie sectatores Guictonem Aretinum et quosdam alios extollentes, nunquam in vocabulis atque constructione plebescere desuetos.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 109:1)
primo circa cantus divisionem, secundo circa partium habitudinem, tertio circa numerum carminum et sillabarum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 134:2)
Si quid autem rithimi servare interest huius quod est ars, illud comprehenditur ibi cum dicimus ‘partium habitudinem’.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 135:5)
6. Quare sic colligere possumus ex predictis diffinientes, et dicere stantiam esse sub certo cantu et habitudine limitatam carminum et sillabarum compagem.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 136:1)
Igitur ad habendam cantionis cognitionem quam inhiamus, nunc diffinientia suum diffiniens sub compendio ventilemus, et primo de cantu, deinde de habitudine, et postmodum de carminibus et sillabis percontemur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 138:3)
et ideo ad habitudinem procedamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 144:2)
1. Videtur nobis hec quam habitudinem dicimus maxima pars eius quod artis est;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 146:1)
et dicimus ‘potest’ quoniam habitudinem hanc adhuc non vidimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 148:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION