라틴어 문장 검색

Iuvenalis et fracta de casside buccula pendens et curtum temone iugum victaeque triremis aplustre.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 93)
eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 50:5)
nobis superficiem aedium consules de consili sententia aestimarunt sestertio viciens, cetera valde inliberaliter, Tusculanam villam quingentis milibus, Formianum HS ducentis quinquaginta milibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVARTVS AD ATTICVM, letter 2 10:4)
ego in cistophoro in Asia habeo ad sestertium bis et viciens.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER VNDECIMVS AD ATTICVM, letter 1 4:1)
Meae quidem et perfecto completoque verborum ambitu gaudent et curta sentiunt nec amant redundantia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 50장 2:3)
nihilne eis inane videtur, nihil inconditum, nihil curtum, nihil claudicans, nihil redundans?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 51장 4:2)
notis quam sit tibi curta supellex.
(페르시우스, 풍자, satire 435)
Dixeris haec inter varicosos centuriones, continuo crassum ridet Pulfenius ingens et centum Graecos curto centusse licetur.
(페르시우스, 풍자, satire 5124)
Accessisse huic tristitiae proximum naufragium, quo amplius vicies sestertium amiserit;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 117:12)
huc ignem curto fert rustica testu sumptum de tepidis ipsa colona focis, ligna senex minuit concisaque construit arte et solida ramos figere pugnat humo:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권404)
quale erat electus magni rex orbis ut esset non rex ipse sui, curto foedatus honore?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1180)
"quantum quisque odii tacita conceperat ira, effundit ardens felle tandem libero, coniciunt alii fragiles inque ora tabellas frangunt, relisa fronte lignum dissilit, buxa crepant cerata genis inpacta cruentis rubetque ab ictu curta et umens pagina."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Cassiani Forocorneliensis.17)
scilicet inprobae crescunt divitiae, tamen curtae nescio quid semper abest rei.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 2412)
nunc mihi curto ire licet mulo vel si libet usque Tarentum, mantica cui lumbos onere ulceret atque eques armos.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Ad Maecenatem: de vera nobilitate 1:13)
vin tu curtis Iudaeis oppedere?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Quantas ab importuni hominis loquacitate habuerit molestias. 1:39)

SEARCH

MENU NAVIGATION