라틴어 문장 검색

"sed peremptoris manus succedet illis, strangulatrix faucium;"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1455)
gerro, iners, fraus, heluo, Ganeo, damnosus:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 5, scene 422)
damnosa quid non inminuit dies?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 612)
Quem damnosa Venus, quem praeceps alea nudat, gloria quem supra vires et vestit et unguit, quem tenet argenti sitis importuna famesque, quem paupertatis pudor et fuga, dives amicus, saepe decem vitiis instructior, odit et horret, aut, si non odit, regit ac veluti pia mater plus quam se sapere et virtutibus esse priorem volt et ait prope vera:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 189)
Romae dulce diu fuit et sollemne reclusa mane domo vigilare, clienti promere iura, cautos nominibus rectis expendere nummos, maiores audire, minori dicere, per quae crescere res posset, minui damnosa libido.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 135)
tum Vibidius Balatroni "nos nisi damnose bibimus, moriemur inulti," et calices poscit maiores.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Avarum inepte prodigum salse describit.19)
Nihil vero tam damnosum bonis moribus quam in aliquo spectaculo desidere.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 7 2:4)
vir bonus quod honeste se facturum putaverit, faciet, etiam si laboriosum erit, faciet, etiam si damnosum erit, faciet, etiam si periculosum erit;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 76 18:4)
Et quis peremptor induti regis fuit?
(세네카, 오이디푸스 3:14)
"sperne fidem, prouolue deos, mendacia uincant, frange et damnosae iura pudicitiae!"
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 510)
me quoque per talos Venerem quaerente secundos semper damnosi subsiluere canes.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 827)
stat proxima cervix ponderis immensi damnosaque fila senectae exuit atque alios melior revirescit in annos, ergo alacres, quae signa colunt urbana, cohortes inque sinum quae saepe tuum fora turbida questum confugiunt, leges urbesque ubicumque togatae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici7)
quae cum allata Romam essent, dicitur Q. Servilius, aetate et usu doctus precatus ab dis immortalibus ne discordia tribunorum damnosior rei publicae esset quam ad Veios fuisset, et velut haud dubia clade imminente institisse filio ut milites scriberet et arma pararet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 497:1)
minusque eam damnosam fuisse, quam seditio futura fuerit credunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 570:1)
tantusque simul maeror patres misericordiaque sociorum peremptorum indigne et pudor non lati auxilii et ira in Carthaginienses metusque de summa rerum cepit, velut si iam ad portas hostis esset, ut tot uno tempore motibus animi turbati trepidarent magis quam consulerent:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 150:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION