라틴어 문장 검색

Quid detur aut quid apponatur ad linguam dolosam?
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 50:5)
Tres vero sui vicini et hostes antiqui hoc videntes, appositis scalis acper fenestras domus intrantes, uxorem Melibei, Prudentiam nomine, verberaveruntfortiter et, filiæ ejus plagis quinque appositis, videlicet in oculis, auribus, ore et naso ac manibus, illamque semivivam relinquentes, abierunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 4:2)
Vicini vero et inimici quondam, qui modo in gratiam redierant, adulatoresquoque sive assentatores, omnes quasi lacrimantes et dolorem in facie deeo quod acciderat ostendentes, de vindicta in continenti facienda et guerraviriliter peragenda consuluerunt, multum commendantes dominum Melibeumejusque potentiam atque divitias, numerando etiam multitudinem agnatorumejus et cognatorum, affinium quoque et amicorum, adversarorium insuperejus potentiam vilipendendo corumque divitias verbis annihilando.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 15:1)
et cum rapuerit, aliud apponet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 245:19)
Timorem certe habere debemus, cum dapes nobis apponuntur, ne forte nimis comedamus vel in aliquo Deum offendamus, iuxta illud:"
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 29:1)
Intelligere, hoc est intus legere, id in corde factum pauperis vel egeni apponere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 2:1)
Ad hoc ergo, ut locutionostra bona et recta utilisque sit, ori nostro debemus apponere custodiam frenoque recto illud coartare.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 7:2)
"Appone ori meo custodiam, et hostium circumstancie labiis meis."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 7:4)
"Semper bene geritur, si celestismetus humanis moribus apponatur."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo IV 3:6)
Scire namque, fratres, debetis quodSacerdotes nostri quando nos Christianos fecerunt, in ore cujuslibet nostrumsalem apposuerunt dicentes í-- «Accipe sal sapientiæ ut tibi proficiat advitam eternam».
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 2:3)
Si quis tamen hoc opusculum humano et exteriori oculo percurrerit etquid in eo quod humana parum cavit natura viderit, subtiliori oculo iterumet iterum relegere moneo et demum ipsi et omnibus catholicae fidei perfectiscorrigendum appono.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 4:1)
Apponensque os suum ad oculum sanum tantum fovit quousque amicus a locoubi absconditus erat viro nesciente discessit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 91:13)
Et ideo utere quasi frugi iis quae tibi apponuntur, ut non cum manducas multum, odibilis fias:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 5장 5:4)
Primum igitur factuque difficile, temperantiam ipse sibi indixit atque retinuit, tamquam adstrictus sumptuariis legibus viveret, quas ex rhetris Lycurgi (id est axibus) Romam translatas, diuque observatas et senescentes, paulatim reparavit Sulla dictator, reputans ex praedictis Democriti, quod ambitiosam mensam fortuna, parcam virtus apponit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 5장 1:1)
et Iovio quaesturam, cuius in actibus Magnenti meminimus, et Mamertino largitiones curandas, et Dagalaifum praefecit domesticis, aliosque plures ex arbitrio suo militibus regendis apposuit, quorum merita norat et fidem.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXI, 8장 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION