라틴어 문장 검색

Confestimque ille ditatus perrexit ad Lepcim, utque ad veritatis perveniret indaginem, et Aristomenem facundos municipes et insignes, libere suas civiumque et finitimorum retexentes aerumnas, ad loca vastata secum eduxit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 6장 18:1)
Qui promotus profectusque cum venisset ad loca, intempestive turgens ut filius, nullis affatibus delenitis his quos numquam temptatae cupiditatis figmenta regionum suarum faciebant extorres, opus paulo ante inchoatum aggreditur, admissa copia refragandi suspensum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 6장 4:2)
Hisque perfectis, discessit turbarum rex artifex delenitus, futurus nobis deinceps socius, et dedit postea ad usque vitae tempus extremum, constantis in concordiam animi facinorum documentum pulchrorum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 3장 6:1)
Pauperiem ditet pax opulenta michi.
(ANONYMUS NEVELETI, De mure urbano et rustico 14:22)
Ditat preda lupum, ducit lupus ocia longo Fausta cibo.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et uulpe 49:1)
Me ditat herilis Gracia, cum domino me cibat ipsa domus.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane et lupo 58:5)
Id nimium nimioque minus ditaret egenum, Quod nimium minimo credis, auare, minus.
(ANONYMUS NEVELETI, De simia et uulpe 60:12)
Ditant furta senem, creuit sua copia furtis, Est sua de censu gaza recisa tuo.
(ANONYMUS NEVELETI, De ciue et equite 64:7)
ipse iam, ut qui sui potens ac uir acerbissimas litteras matri dictet, iram eius deleniat;
(아풀레이우스, 변명 99:4)
Ecce illico etiam ipsi magistratus cum suis insignibus domum nostram ingressi talibus me monitis delenire gestiunt:
(아풀레이우스, 변신, 3권 10:1)
scribam tibi, si me ditas.
(ARCHIPOETA, II71)
quis per dona talia poterit ditari?
(ARCHIPOETA, IV88)
quos omnes, sicut suam propriam gentem, secundum suam dignitatem regebat, diligebat, honorabat, pecunia et potestate ditabat.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 76 79:5)
Quorum doctrina regis ingenium multum dilatatum est, et eos magna potestate ditavit et honoravit.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 78 81:3)
Anaraut quoque filius Rotri, cum suis fratribus, ad postremum amicitiam Northanhymbrorum deserens, de qua nullum bonum nisi damnum habuerat, amicitiam regis studiose requirens ad praesentiam illius advenit, cumque a rege honorifice receptus esset, et ad manum episcopi in filium confirmationis acceptus, maximisque donis ditatus, se regis dominio cum omnibus suis eadem condicione subdidit, ut in omnibus regiae voluntati sic oboediens esset, sicut Aethered cum Merciis.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 80 83:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION