라틴어 문장 검색

Riserunt hoc ad inludendum ex his, qui ibi aderant, unus atque alter, male homines litterati, quod genus ἀγοραίουσ Graeci appellant, atque eum qui id dixerat librum legisse Homeri aiebant, cui versus hic forte deesset:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, III 3:1)
Quod Sulpicius Apollinaris praedicantem quendam a sese uno Sallusti historias intellegi inlusit, quaestione proposita quid verba ista apud Sallustium significarent:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IV 1:1)
CUM iam adulescentuli Romae praetextam et puerilem togam mutassemus magistrosque tunc nobis nosmet ipsi exploratiores quaereremus, in Sandaliario forte apud fuimus, cum ibi in multorum hominum coetu Apollinaris Sulpicius, vir in memoria nostra praeter alios doctus, iactatorem quempiam et venditatorem Sallustianae lectionis inrisit inlusitque genere illo facetissimae dissimulationis, qua Socrates ad sophistas utebatur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IV 2:1)
Atque ille, se iam plane inludi ratus, negotium sibi esse causatur et digreditur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IV 10:1)
Is quasi inludens:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, I 9:1)
Nam capitalis ille hostis meus non solum me falso et impudenter criminatus est, quod persona ficta et supposititia essem, mihi nomina imponens contumeliosa ut mundo illuderet, verumetiam ut reditus meus in Angliam prohiberetur, amplas obtulit pecuniarum summas quibus principes apud quos receptus fueram, aut saltem eorum ministros, corrumperet.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 16:21)
Etenim custodibus delusis se in fugam dedit et versus mare properavit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 19:2)
Vnde fit, ut demens augendo peculia preceps, Omnibus amissis, pereat delusus ab ipsis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, I. De cane et umbra prede 2:3)
Sitque dehinc cure patrum sibi uiuere iure, Ne cupidus sector, hominumque sub infima uector, Intra scissuras solitas nos claudere curans, Callidus illudat, sub Tartara nosque retrudat Suppliciis dignis astrictos uindicis ignis, Quo male gestorum nos sero denique morum Penitet, et frustra, digressos lege uetusta.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VIII. De simia, que secare uoluit 9:14)
Quae percontantes, cur non comitetur amantes, Ceu condixerunt, delusas se doluerunt.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XII. De simia et testudinibus 13:22)
Qui sit ut illusus, referam lectoris ad usus.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIII. De uulpe, leone et asino 14:2)
Coruus, ut est moris fore gutturis improbioris, Sic parat ac tutum pecus hoc deludere brutum:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXII. De camelo, coruo, lupo, ursa et leone 23:9)
Qua moniti doni spe circumquaque coloni, Talia uisuri, gaudent decedere ruri, Fustibus et tignis raptis, ticionibus ignis, Vltio predonis foret illius ut regionis, Tempore cum nacto ualeant illudere capto.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIV. De uulpe et lupo 25:10)
Mox intempesta mediatrix nocte regressa, Callida sopitum delusit et ipsa maritum;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVII. De uiro, coniuge et mediatrice 28:25)
Hac specie ueri fit credulus hinc mulieri, Insidiis tantis delusus id assimulantis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVII. De uiro, coniuge et mediatrice 28:31)

SEARCH

MENU NAVIGATION