라틴어 문장 검색

Argenti facies, feces exuta metalli, Infra se splendore diem stellasque relinquens, Exultat, speculi formam uestita secundi.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 40:1)
Quomodo terrestrem formam celestis ydea Gignit et in nostram sobolem transcribit abissum, Mittit in exilium formas quas destinet orbi, A patre degenerat proles faciemque paternam Exuit antiqui uultus oblita parentis;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 42:4)
Defecata minus aliamque rogancia formam, Consilii secreta meis deponere uerbis Malo, quam uotis uulgata fronte repugnem, Aut mea coniectent suspecta silencia fastum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 4:5)
Non rex thebanus, Pollinicis frater et hostis, Exutus fratrem, sese mutasset in hostem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 16:3)
Non Progne commenta dolos, exuta parentem, Pro pietate scelus redolens, pro matre nouercam, In sua degenerem uertisset uiscera dextram, Nec furor armasset contra sua uiscera matrem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 16:4)
sic mentis lingua fidelis Fit manus et proprio mentem deponit in actu.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 22:3)
Hoc igitur splendens habitu cultuque decoris Virgo nitens, usum cythare deponit ad horam, Dum subit officium fabri lapidemque caloris Imperio conuertit in es, ex ere secundam Fabricat illa rotam, que forme laude priorem Demonstrans, prime se predicat illa sororem, Et, quamuis diuersa foret que diuidit illas Materies, has forma tamen facit esse gemellas.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:17)
qui, ueste decoris Exuti, uestem gemitus saccumque doloris Iniecere sibi;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 18:8)
Hic proles Ledea micat nec pignus amoris, Quem prius in terris gessit, deponit in astris.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 2:5)
Quomodo Nature subiectus sermo stupescit, Dum temptat diuina loqui, uiresque loquendi Perdit et ad ueterem cupit ille recurrere sensum, Mutescuntque soni, uix barbutire ualentes, Deque suo sensu deponunt uerba querelam;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 6:11)
Cultibus hiis afflata poli regina caduca Deserit atque Dei secretum consulit, heret Diuinis, mentem terrenis exuit, ipsam Haurit mente Noym, diuini fluminis haustu Ebria, sed pocius dicatur sobria, namque Ebrietas nascens ex tali nectare, plena Sobrietate uiget nec mentem cogit ab usu Degenerare suo, uerum generosius ipsam Erigit, elimans nostre contagia sordis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 10:1)
Sed soli Fronesi ducatum spondet et ipsi Consulit instanter, precepti robur eidem Consilio miscens, ut currum deserat, ipsos In celo deponat equos comitemque relinquat Inferius, que sit stabilis custodia tanti Depositi, currum sistens frenansque iugales, Ne si currus, equi, Racio nitantur in altum Tendere, nec talem dignetur habere uiantem Semita celestis, alios experta meatus, Erret equs, nutet Racio currusque uacillet.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 12:12)
Dum transit, miratur aquas, quas federat igni Indiuisa loci series, nec flamma liquorem Impedit, aut flamme certat liquor ille repugnans, Sed pocius sua deponunt certaminis arma.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 18:2)
Hic Abraham, nostre fidei pater, exuit actus Patris, dum summo Patri parere libenti Contendens animo, nato pater esse recusat, In quo discordes Natura Fidesque duellum Exercent unamque trahunt in dissona mentem;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:10)
Hos casus miserata dolet mentisque rigorem Exuit, in gemitus erumpens, fractaque parumper Magestas animi molescere cogitur, exit Duricies et sola tenet miseracio mentem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION