라틴어 문장 검색

nec refert quicquam quo victu corpus alatur, dum modo quod capias concoctum didere possis artubus et stomachi tumidum servare tenorem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 23:7)
Deinde cibum sequitur somnus, quia, quae facit aër, haec eadem cibus, in venas dum diditur omnis, efficit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 31:11)
quo magis hic merito nobis deus esse videtur, ex quo nunc etiam per magnas didita gentis dulcia permulcent animos solacia vitae.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 1:9)
sed primum quicquid aquai tollitur in summaque fit ut nihil umor abundet, partim quod validi verrentes aequora venti deminuunt radiisque retexens aetherius sol, partim quod supter per terras diditur omnis;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 8:3)
Illud in his rebus tacitus ne forte requiras, fulmen detulit in terram mortalibus ignem primitus, inde omnis flammarum diditur ardor;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 37:1)
Primae frugiparos fetus mortalibus aegris dididerunt quondam praeclaro nomine Athenae et recreaverunt vitam legesque rogarunt et primae dederunt solacia dulcia vitae, cum genuere virum tali cum corde repertum, omnia veridico qui quondam ex ore profudit;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 1:1)
diditur in venas cibus omnis, auget alitque corporis extremas quoque partis unguiculosque.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 30:6)
nec nimio cuiquam posses ardore tueri corporis in summo summam fervescere partem, sed potius tepidum manibus proponere tactum et simul ulceribus quasi inustis omne rubere corpus, ut est per membra sacer dum diditur ignis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 37:10)
Et hanc Romuli adserunt fuisse rationem, ut primum quidem mensem a patre suo Marte, secundum ab Aeneae matre Venere nominaret, et hi potissimum anni principia servarent a quibus esset Romani nominis origo, cum hodieque in sacris Martem patrem Venerem genetricem vocemus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 8:2)
At Dido, cum sacra dis inferis instituit, ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, I. 7:1)
Numquamne tibi, Praetextate, venit in mentem toto, ut aiunt, caelo errasse Virgilium, cum Dido sua rem divinam pro nuptiis faceret?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XII. 10:2)
Et Dido:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 2:7)
Et Dido:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 6:4)
— Subiit cari genitoris imago, et Dido:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 9:4)
Utrumque Virgilius bene pathetice tractavit, vel cum ait Dido:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION