라틴어 문장 검색

Qui scis eos nunc discordare inter se?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 372)
ut praeco, ad merces turbam qui cogit emendas, adsentatores iubet ad lucrum ire poeta dives agris, dives positis in fenore nummis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 13:1)
Saepe etiam audacem fugat hoc terretque poetam, quod numero plures, virtute et honore minores, indocti stolidique et depugnare parati, si discordet eques, media inter carmina poscunt aut ursum aut pugiles:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 166)
et tamen idem scire volam, quantum simplex hilarisque nepoti discrepet et quantum discordet parcus avaro.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 296)
siquidem et Menenius Agrippa plebem cum patribus in gratiam traditur reduxisse nota ilia de membris humanis adversus ventrem discordantibus fabula.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 239:2)
autem in oratione nitida notabile humilius verbum et velut macula, ita a sermone tenui sublime nitidumque discordat fitque corruptum, quia in tumet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 82:3)
illud vero maximum (sed id paulo post tractabimus), quod secundum rerum, de quibus dicimus, animorumque habitus conformanda vox est, ne ab oratione discordet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 192:1)
Non est huius animus in recto, cuius acta discordant.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 34 4:2)
Nempe reprenditur adsentator et aliena subsequens verba, paratus ad falsa laudator ;
(세네카, 행복론, Liber V 38:2)
non minus placens sibi et se suspiciens, ut ita dicam, adsentator suus.
(세네카, 행복론, Liber V 38:3)
Felicitas iracundiam nutrit, ubi aures superbas adsentatorum turba circumstetit :
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 113:3)
"ille canit, cui me famulari et sumere vittas vestra fides, ipso non discordante, subegit."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권66)
pietas incerta vagatur discordantque metus, impellunt credere Parcae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권334)
tantus discordat utrimque clamor, et ad regem, qui deprendere, trahuntur.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권235)
Huius industria regis Derorum et Berniciorum prouinciae, quae eatenus ab inuicem discordabant, in unam sunt pacem, et uelut unum conpaginatae in populum.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VI.13)

SEARCH

MENU NAVIGATION