라틴어 문장 검색

10. Ad illud ubi dicitur, quod superiora inferioribus admixta profectum adducunt, dicimus verum esse quando cesset discretio:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 11:1)
sed si discretio remanet, inferiora vilescunt:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 11:3)
5. Deinde in hiis que dicenda occurrunt debemus discretione potiri, utrum tragice, sive comice, sive elegiace sint canenda.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 48:1)
et huius discretionem in quarto huius reservamus ostendere.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 49:3)
10. Sed cautionem atque discretionem hanc accipere, sicut decet, hic opus et labor est, quoniam nunquam sine strenuitate ingenii et artis assiduitate scientiarumque habitu fieri potest.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 53:1)
Et quia, si primordium bene discretionis nostre recolimus, sola suprema venamur, nullum in nostra venatione locum habet incongrua, quia nec inferiorem gradum bonitatis promeruit.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 82:2)
4. Sed non minoris difficultatis accedit discretio priusquam quam querimus actingamus, videlicet urbanitate plenissimam.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 83:1)
est et sapidus et venustus, qui est quorundam superficietenus rethoricam aurientium, ut Laudabilis discretio marchionis Estensis, et sua magnificentia preparata, cunctis illum facit esse dilectum;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 84:2)
2. Testamur proinde incipientes non minimum opus esse rationis discretionem vocabulorum habere, quoniam perplures eorum maneries inveniri posse videmus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 112:1)
Et que iam dicta sunt de fastigiositate vocabulorum ingenue discretioni sufficiant.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 117:2)
Et, discretionem facientes, dicimus quod pes vel pari vel impari metro completur;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 202:3)
2. Nostra igitur primo refert discretionem facere inter ea que canenda occurrunt, quia quedam stantie prolixitatem videntur appetere, quedam non.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 212:1)
Animati sunt ergo ad faciendam discretionem in genitivo casu, ut ex hac declinatione exprimerent nomen sollemnis diei, scientes in nonnullis saepe nominibus dativo in bus exeunte nihilominus genitivum in rum finiri, ut domibus domorum, duobus duorum, ambobus amborum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 10:1)
Nec his Virgilii verbis copia rerum dissonat, quam plerique omnes litteratores pedibus inlotis praetereunt, tamquam nihil ultra verborum explanationem liceat nosse grammatico.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 12:1)
Virgilius autem, dum in strepitu sonituque verborum conquirendo laborat, utrumque tempus nulla discretione facta confudit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 11:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION