라틴어 문장 검색

non tamen illis Prebuit assensus faciles, sed credere tandem Cogitur inuita, cum res et fama perorat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 8:3)
Hiis dictis plebs tota suos clamore fatetur Assensus, dominamque sequi quocumque feratur Spondet et ad uotum confestim facta sequuntur.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 14:1)
Auctoritatem consule theologicae facultatis, cujus fidelitati potius quam mearum rationum firmitati, dare debes assensum.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:98)
auctoritate superessentialis Usiae, ejusque notionis aeternae, assensu coelestis militiae, naturae etiam, caeterarumque virtutum ministerio [0482A] suffragante, a supernae dilectionis osculo separetur, ingratitudinis exigente merito, a naturae gratia degradetur, a naturalium rerum uniformi concilio segregetur, omnis qui aut legitimum Veneris obliquat incessum, aut gulositatis incurrit naufragium, aut ebrietatis sentit insomnium, aut avaritiae sitiens experitur incendium, aut insolentis arrogantiae umbratile ascendit fastigium, aut praecordiale patitur livoris exitium, aut adulationis amorem communicat fictitium.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 97:2)
Sed displicuit caeteris principibus econtra referentibus.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 68:3)
Tandem ab hac contradictione a rege et domino patriarcha correcti et placati, assensum in universis praebuerunt quae illis ad salutem Christianorum potiora videbantur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 56:14)
Et sic regis dono, et omnium fidelium assensu, uterque honore sublimatus est.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 116:5)
Patriarcha autem adhuc vivens, licet aegrotus, videns populi devotionem et constantiam erga Baldewinum, quantulumcunque renitentem, et divitias Rohas sibi sufficere protestantem, ipse assensum benigne attribuens, [0713C] in regem et dominum Jerusalem unxit et consecravit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 60:5)
onmibus enim displicere malis laudabile est."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 53:25)
Et alius dixit, "Nullamaior nequitie pena est quam quod suis et sibi aliquis displicet."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 16:3)
Si paupertati assensum prebere studebis, Si pro natura vivere, dives eris.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 47:3)
Alioquin si status tuus tibi displicuerit,semper maiora affectando semper in malo statu eris.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 47:20)
Et cor tuum et animam tuam menteque tua taliter possideas, ut licetdifficilimum opus sit se vincere, tibi tamen imperando te taliter vincas,ut te ipso contentus sis, et secundum naturam vivas divitemque te faciaspaupertati assensum praestando et naturaliter vivendo, pecuniam eciam contempnendo,turpiaque lucra vilipendendo, que non solum sunt contempnenda, sed eciamsecundum leges ab heredibus sunt extorquenda;
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 52:1)
cuilibet autem irrisio de se facta displicet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 46:8)
Secundæ autem rationi, qaa dixisti omnes mulieres tam malas esse, quod nulla bona reperitur, respondeo quod, salva reverentia tua, non deberesita generaliter despicere mulieres ac earum imprudentiam reprobare, namqui omnes despicit, omnibus displicet;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 28:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION