도구

도구

라틴어 문장 검색

multo magis in oratione atque oblatione, quae nisi certas divisiones habeat, fit obscurior.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 5:3)
Defuit itaque ei divisio, ideoque responsum ait:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 5:29)
Ubi deest divisio, ibi totum sacrificium refutatur.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 5:32)
Ergo si tamquam pubescens adolescat fides, quae defectum senescentis devotionis ableget, et spiritu ferveat, et congrua distinctione teneatur mensura legitimae divisionis, et assiduitas commendet gratiam;
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 6:15)
Etenim divisionis hic ordo est, ut prima secundis, non primis secunda praecurrant;
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 7:19)
Nos igitur hujusmodi divisionem teneamus;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 25장 5:9)
Hinc etenim insidiae, hinc pericula frequentiora hominibus comparantur, et ut specialia comprehendamus, quod fratribus specialius in haereditatis divisione frequenter odia succrescunt.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 26장 3:2)
Brevis divisio ac descriptio Galliarum;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 11장1)
Frequentabat inter haec curiam agendo diversa, quae divisiones multiplices ingerebant.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 7장 3:1)
Quae imperator edoctus, ut concitandas ex hoc quoque negotio turbas consilio prudenti molliret, divisioni acquievit Hiberiae, ut eam medius dirimeret Cyrus, et Sauromaces Armeniis finitima retineret et Lazis, Aspacures Albaniae Persisque contigua.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 12장 17:1)
si id displicuisset, aliud poscens, ut Hiberiae divisione cessante, remotisque inde partis Romanae praesidiis, Aspacures solus regnare permitteretur, quem ipse praefecerat genti.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 2장 2:1)
Illisque absolutis conventum habuit imperator cum primoribus et optimatibus Francorum de pace constituenda et conservanda inter filios suos et divisione regni facienda in tres partes, ut sciret unusquisque illorum, quam partem tueri et regere debuisset, si superstes illi eveniret.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 806 170:1)
Animadvertas velim participium praesentis pro indicativo usurpatum, immo coniunctionem ut cum indicativo positam.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 5:15)
ibi omne uirus totis uiribus adnixi effundere, ibi maxime angebantur, atque ita dixere me grandem dotem mox in principio coniunctionis nostrae mulieri amanti remotis arbitris in uilla extorsisse.
(아풀레이우스, 변명 65:9)
iam primum mulieris locupletissimae modicam dotem neque eam datam, sed tantum modo creditam, praeter haec ea condicione factam coniunctionem, nullis ex me susceptis liberis si uita demigrasset, uti dos omnis apud filios eius Pontianum et Pudentem maneret, sin uero uno unaue superstite diem suum obisset, uti tum diuidua pars dotis posteriori filio, reliqua prioribus cederet.
(아풀레이우스, 변명 89:11)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION