라틴어 문장 검색

Utrum lagonam an dolium impleas vino, nihil refert;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 118 15:2)
dolia virgineis idem ille repleverit urnis, ne tenera assidua colla graventur aqua;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 128)
dum modo purpureo spument mihi dolia musto, et nova pressantis inquinet uva pedes, quod superest vitae per te et tua cornua vivam, virtutisque tuae, Bacche, poeta ferar.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1711)
dixit currumque poposcit, cui dederant crystalla iugum, quae frigore primo, orbis adhuc teneri glacies ubi Caucason auget, strinxit Hyperboreis Tanaitica crusta pruinis naturam sumens gemmae quia perdidit undae, perforat hunc fulvo formatus temo metallo;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 37)
cumque pransuro Sardanapallicum in morem panis daretur e Leontina segete confectus, insuper dapes cultae ferculis cultioribus apponerentur, spumarent Falerno gemmae capaces inque crystallis calerent unguenta glacialibus, huc 2 suffita cinnamo ac ture cenatio spargeret peregrinos naribus odores et madescentes nardo capillos circumfusa florum serta siccarent, coepit supra tergum sic recumbentis repente vibrari mucro destrictus e lacunaribus, qui videbatur in iugulum purpurati iam iamque ruiturus;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Serrano suo salutem 7:1)
"huic quamvis census dederim largita beatos, vincit opes animo, querimur iam Seras avaros angustum spoliare nemus Clymenaeaque deesse germina nec virides satis inlacrimare sorores, vellera Sidonio iam pauca rubescere tabo raraque longaevis nivibus crystalla gelari."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam57)
hic pocula magno prima duci murrasque graves crystallaque portat candidiore manu:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 32)
Tantalus est illic, et circum stagna, sed acrem Iam iam poturi deserit unda sitim, Et Danai proles, Veneris quod numina laesit, In cava Lethaeas dolia portat aquas.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 335)
distendet spicis horrea plena Ceres, oblitus et musto feriet pede rusticus uuas, dolia dum magni deficiantque lacus:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 541)
insequenti nocte intentis omnibus in flumen ac spem ab nuntio Romano factam dolia medio missa amni defluxerunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 251:1)
imbribus deinde continuis citatior solito amnis transverso vertice dolia impulit ad ripam hostes servabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 253:1)
et in vico Insteio fontem sub terra tanta vi aquarum fluxisse ut serias doliaque quae in eo loco erant provoluta velut impetus torrentis tulerit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 133:1)
hoc tenui pluma completum dolium ore in cuniculum verso posuerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 83:3)
post id locorum quando ad villam veneris, dabitur tibi amphora una et una semita, fons unus, unum ahenum et octo dolia:
(티투스 마키우스 플라우투스, Casina, act 1, scene 142)
vix exculpsi ut diceret, quia ei promisi dolium vini dare.
(티투스 마키우스 플라우투스, Cistellaria, act 2, scene 24)

SEARCH

MENU NAVIGATION