라틴어 문장 검색

ego laudo ruris amoeni rivos et musco circumlita saxa nemusque.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 103)
"quodsi pudica mulier in partem iuvet domum atque dulcis liberos, Sabina qualis aut perusta Solibus pernicis uxor Apuli, sacrum vetustis exstruat lignis focum lassi Sub adventum viri claudensque textis cratibus laetum pecus distenta siccet ubera et horna dulci vina promens dolio dapes inemptas adparet:"
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 28)
non pati aetatem, quod in dolio placuit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 36 3:7)
Quemadmodum musto dolia ipsa rumpuntur et omne, quod in imo iacet, in summam partem vis caloris eiectat;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 83 16:3)
Cum penes te palma fuerit et propinationes tuas strati somno ac vomitantes recusaverint, cum superstes toti convivio fueris, cum omnes viceris virtute magnifica et nemo vini tam capax fuerit, vincens a dolio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 83 24:2)
" qui se conplicuit in dolio et in eo cubitavit ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 90 14:5)
Utrum lagonam an dolium impleas vino, nihil refert;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 118 15:2)
musco tenaci pectus ac palear viret, longum iubente spargitur fuco latus;
(세네카, 파이드라 15:21)
Non cognoscitis quia sapientia est in homine sicut muscus et ambra?
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, (Praefatio) 1:7)
Et ecce illa lavata et uncta musco levansque oculos et videns maritum cucurrit et accepit illum per capillos et barbam et ait:
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 5. Secundi sapientis secunda historia: Catula 1:49)
dolia virgineis idem ille repleverit urnis, ne tenera assidua colla graventur aqua;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 128)
dum modo purpureo spument mihi dolia musto, et nova pressantis inquinet uva pedes, quod superest vitae per te et tua cornua vivam, virtutisque tuae, Bacche, poeta ferar.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1711)
illic ipse antris Anien et fonte relicto nocte sub arcana glaucos exutus amictus huc illuc fragili prosternit pectora musco, aut ingens in stagna cadit vitreasque natatu plaudit aquas, illa recubat Tiburnus in umbra, illic sulpureos cupit Albula mergere crines:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Villa Tiburtina Manilii Vopisci31)
At pater arcano residens Ismenos in antro, unde aurae nubesque bibunt atque imbrifer arcus pascitur et Tyrios melior venit annus in agros, ut lamenta procul, quamquam obstrepit ipse, novos-que accepit natae gemitus, levat aspera musco colla gravemque gelu crinem, ceciditque soluta pinus adulta manu dimissaque volvitur urna.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권190)
Fecit ille, ut rogatus est, et reuersus ad uesperam, sedentibus iam ad mensam fratribus, obtulit ei aliquid de ueteri musco, quo superficies ligni erat obsita.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. II. 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION