도구

도구

라틴어 문장 검색

Interea mulier quaedam abhinc triennium Ex Andro commigravit huc viciniae, Inopia et cognatorum negligentia Coacta, egregia forma atque aetate integra.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 167)
Nam memini abhinc menses decem fere ad me note prima Confugere anhelantem domum, sine comite, vini plenum, Cum hoc annulo:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 5, scene 355)
Vinolentus fere abhinc annos quindecim mulierculam Eam compressit, unde haec nata est:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 5, scene 896)
scriptor abhinc annos centum qui decidit, inter perfectos veteresque referri debet an inter vilis atque novos?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 111)
pro Spatale Crispus, quam qui heredem amator instituerat decessit, cum haberet annos duodeviginti, hominem divinum, qui sibi indulsit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 200:2)
non enim potest umquam civicis pectoribus elabi, quem te quantumque nuper omnis aetas ordo sexus e semirutis murorum aggeribus conspicabantur, cum interiectis aequoribus in adversum perambulatis et vix duodeviginti equitum sodalitate comitatus aliquot milia Gothorum non minus die quam campo medio, quod difficile sit posteritas creditura, transisti.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Ecdicio suo Salutem. 3:2)
cumque abhinc retro iuvenes eramus, in pila in tesseris, saltibus cursu, venatu natatu sancta semper ambobus, quia manente caritate, contentio, mihi quidem maior hic natu, tantum tamen, ut eum non tam honorari necesse esset quam delectaret imitari;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Simplicio et Apollinari Suis salutem 1:4)
ceterum diluculo familia praecesserat ad duodeviginti milia passuum fixura tentorium, quo quidem loci sarcinulis relaxandis multa succedunt conducibilia, fons gelidus in colle nemoroso, subditus ager herbis abundans, fluvius ante oculos avibus ac pisce multo refertus, praeter haec iunctam habens ripae domum novam vetus amicus, cuius inmensae humanitati nec si adquiescas nec si recuses modum ponas.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Evodio suo salutem 2:1)
neque enim quod tuo accessit usui, decessit hoc nostrae proprietati aut ad incrementa scientiae vestrae per detrimenta venistis alienae, quin potius ipse 2 iure abhinc uberi praeconio non carebis,3 qui magis igneo ingenio naturam decenter ignis imitatus es 4 de quo si quid demere velis, remanet totus totusque transfertur, unde iam parce trepidare deque moribus amici plusculum recto secus credere, namque in hoc facto nos magis vulnus polluit culpae, si feriat ictus invidiae, vale.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Ruricio suo salutem 2:2)
benedictus Simplicius, hactenus vestri iamque abhinc nostri, modo per vos deus annuat, habendus ordinis comes, ita utrique parti vel actu vel professione respondet, ut et respublica in eo quod admiretur et ecclesia possit invenire quod diligat.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Domino Papae Perpetuo salutem 16:1)
venisti, magister, in manus meas (nec exulto tantum, verum insulto), venisti, et quidem talis, qualem abhinc longo iamdiu tempore desideria nostra praestolabantur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Fausto salutem. 3:2)
itaque et supplicationes ob rem bene gestam consulis nomine decernunt et iustitium remittitur quod fuerat dies duodeviginti;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 286:1)
arma multa pavidi ac signa militaria duodeviginti reliquere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 631:3)
duodeviginti milia Romana erant, socium nominis Latini viginti, auxilia praeterea Cenomanorum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 583:1)
duodeviginti legionibus bellum geri placuit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 141:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION