라틴어 문장 검색

namque omnes plerumque cadunt in vulnus et illam emicat in partem sanguis, unde icimur ictu, et si comminus est, hostem ruber occupat umor.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 33:6)
et ramosa tamen cum ventis pulsa vacillans aestuat in ramos incumbens arboris arbor, exprimitur validis extritus viribus ignis, emicat inter dum flammai fervidus ardor, mutua dum inter se rami stirpesque teruntur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 37:3)
item ἀργυρότοξος, quod enascens per summum orbis ambitum velut arcus quidam figuratur alba et argentea specie, ex quo arcu radii in modum emicant sagittarum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 47:3)
Deinde interrogare hunc virum vellem, an tunc imagines e rebus evolant, cum est qui velit videre, an et, cum nullus aspicit, emicant undique simulachra?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 8:1)
Genuinum lumen e pupula, quacumque eam verteris, directa linea emicat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 13:1)
Ipse autem iactus, quem diximus de nostris oculis emicare, incipiens a tenui radice in summa fit latior:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 13:4)
Qualiter expressum ventis per nubila fulmen Aetheris impulsi sonitu mundique fragore Emicuit, rupitque diem, populosque paventes Terruit, obliqua praestringens lumina flamma.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:77)
Nunc iaculum longo, nunc sparso lumine lampas Emicuit coelo.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:6)
Nec cruor emicuit solitus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:49)
nec, sicut vulnere, sanguis Emicuit lentus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:5)
Sic semine Cadmi Emicuit Dircaea cohors, ceciditque suorum Vulneribus, dirum Thebanis fratribus omen:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:82)
Hoc solum fluctu terras mergente cacumen Emicuit, pontoque fuit discrimen et astris.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:2)
Quanta Gigantei memoratur mensa triumphi Quantaque nox superis omnibus illa fuit, Qua bonus accubuit genitor cum plebe deorum Et licuit Faunis poscere vina Iovem:
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, XLIX1)
ardentes multi 'festinantes', ut iuvenum manus emicat ardens et ardet abire fuga et Laocoon ardens;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 4231)
emicvit exsiluit, quasi quae consistebat invita, locumque damnaret.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 1751)

SEARCH

MENU NAVIGATION