라틴어 문장 검색

tunc lolium lappasque leves per adultera culta ferre malignus ager glaebis male pinguibus ausus triticeam vacuis segetem violavit avenis;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 165)
rogitando obtundat, enecet;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 512)
At si triticeam in messem robustaque farra exercebis humum solisque instabis aristis, ante tibi Eoae Atlantides abscondantur Gnosiaque ardentis decedat stella Coronae, debita quam sulcis committas semina quamque invitae properes anni spem credere terrae.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 7:6)
verum ubi oves furto, morbo periere capellae, spem mentita seges, bos est enectus arando, offensus damnis media de nocte caballum arripit iratusque Philippi tendit ad aedis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 753)
Sic quoque temptat resurgere et contra prava nititur, nancta vero praesidium et adiuta praeceptis evalescit, si tamen illam diutina pestis non infecit nec enecuit;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 31:4)
Serpentis illi virus enectae autumas haut posse vinci qui malum vivum tulit?
(세네카, Hercules Oetaeus 14:16)
Quot vultis ex his circumstantibus et in Christianorum sanguinem hiantibus, ex ipsis etiam vobis iustissimis et severissimis in nos praesidibus apud conscientias pulsem, qui natos sibi liberos enecent?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 9장 6:1)
non dico quales sitis in sacrificando, cum enecta et tabidosa et scabiosa quaeque mactatis, cum de opimis et integris supervacua quaeque truncatis, capitula et ungulas, quae domi quoque pueris vel canibus destinassetis, cum de decima Herculis nec tertiam partem in aram eius inponitis.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 14장 1:2)
effigies immo, umbrae hominum, fame frigore, inluvie squalore enecti, contusi ac debilitati inter saxa rupesque;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 415:1)
Lien enecat, renes dolent, pulmones distrahuntur, cruciatur iecur, radices cordis pereunt, hirae omnes dolent.
(티투스 마키우스 플라우투스, Curculio, act 2, scene 132)
Absolve hunc quaeso, vomitu ne hic nos enecet.
(티투스 마키우스 플라우투스, Mostellaria, act 3, scene 1265)
Is ergo ambitus caeli stellarum luminibus ornatus tunc aestimatur enectus a Mercurio, cum sol diurno tempore obscurando sidera veluti enecat, vi luminis sui conspectum eorum auferendo mortalibus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 13:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION