라틴어 문장 검색

bacchae satyrique sequuntur, quique senex ferula titubantes ebrius artus sustinet et pando non fortiter haeret asello.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 3:8)
Unde sit infamis, quare male fortibus undis Salmacis enervet tactosque remolliat artus, discite.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 29:1)
titubantem annisque meroque ruricolae cepere Phryges vinctumque coronis ad regem duxere Midan, cui Thracius Orpheus orgia tradiderat cum Cecropio Eumolpo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 12:4)
quem quicumque parum moderato gutture traxit, haud aliter titubat, quam si mera vina bibisset.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 27:6)
" haec ubi sum furtim lingua titubante locutus, qui mihi monstraret, vix fuit unus, iter.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 113)
credentes nam Christus adit, dubitabile pectus sub titubante fide refugo contemnit honore, virginitas et prompta fides Christum bibit alvo cordis et intactis condit paritura latebris, crede quod emissus solio Patris angelus infit.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3191)
sed quid ego haec autem titubanti voce retexo, indignus qui sancta canam?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3245)
et quod tam modicum est ut certa sede locetur iam titubare potest;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3289)
et quod titubaverit intra naturam vitii est;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3290)
ergo ne limum fragilem solutae deserant vires et aquosus albis umor in venis dominetur aegrum corpus enervans, laxus ac liber modus abstinendi ponitur cunctis, neque nos severus terror inpellit;
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post ieiunium12)
"atque aevum statui, sub quo generosa probarem pectora, ne torpens et non exercita virtus robur enervatum gereret sine laude palaestrae."
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 247)
infantia repit, infirmus titubat pueri gressusque animusque, sanguine praecalido fervet nervosa iuventa, mox stabilita venit maturi roboris aetas;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2116)
edita de nihilo crescunt, nihilumque futura aut titubant morbis aut tempore victa senescunt, nec natura caret vitio, cui terminus instat.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2347)
confirmat pia pectora, verbis mitificis rogans ne quem talia terreant, neu constans titubet fides aut poenam putet emori.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Quirini Martyris, Episcopi Ecclesiae Siscianae.11)
"quamquam forassem forte si puncto levi tenuive linguam contigissem vulnere, titubante plectro fatus esset debilis, nam cum magistra vocis in vitium cadit, usus necesse est et loquendi intercidat."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1413)

SEARCH

MENU NAVIGATION