도구

도구

라틴어 문장 검색

Si ante non fiat repetitio, stantiam dicimus habere frontem.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 142:4)
13. Nec etiam pretermictendum est quin iterum asseramus pedes ab invicem necessario carminum et sillabarum equalitatem et habitudinem accipere, quia non aliter cantus repetitio fieri posset.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 162:1)
Nunc mihi evanescentibus terris
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 2:4)
Tertia Tigurinorum manus, quae quasi in subsidio Noricos insederat Alpium tumulos, in diversa elapsa fuga ignobili et latrociniis evanuit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM CIMBRICUM TEVTONICUM TIGURINUM 18:2)
Cumque damnatorum civium bona addicente Sulla quamvis male capta iure tamen tenerentur, repetitio eorum procul dubio labe- factabat compositae civitatis statum.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE SUB LEPIDO 3:2)
ac sub oculis mirantis evanuit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CASSI ET BRUTI 8:5)
Quin etiam quanto in partes res quaeque minutas distrahitur magis, hoc magis est ut cernere possis evanescere paulatim stinguique colorem;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 18:3)
quod genus est, Bacchi cum flos evanuit aut cum spiritus unguenti suavis diffugit in auras aut aliquo cum iam sucus de corpore cessit;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 5:15)
Terraque ut in media mundi regione quiescat, evanescere paulatim et decrescere pondus convenit atque aliam naturam supter habere ex ineunte aevo coniunctam atque uniter aptam partibus aëriis mundi, quibus insita vivit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 21:1)
evanescere enim rapidas illius et acris imminui supter viris, ideoque relinqui paulatim solem cum posterioribus signis, inferior multo quod sit quam fervida signa.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 24:4)
Nascitur pathos et de repetitione, quam Graeci ἐπαναφορὰν vocant, cum sententiae ab isdem nominibus incipiunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 23:1)
Sunt amoenae repetitiones, quas non fugit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 6:1)
Hic autem variat, velut dedecus aut crimen vitans repetitionem:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 14:1)
sed nescio quo modo Homerum repetitio illa unice decet, et est genio antiqui poetae digna enumerationique conveniens, quod in loco, mera nomina relaturus, non incurvavit se neque minute torsit deducendo stilum per singulorum varietates, sed stat in consuetudine percensentium, tamquam per aciem dispositos enumerans, quod non aliis quam numerorum fit vocabulis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 15:2)
Facit pulcherrimas repetitiones:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 12:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION