라틴어 문장 검색

'vescas' teneras et exiles:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 1755)
in tenvi labor at tenvis n. g. conpensatio est laboris, quod magnam dat gloriam, si fuerit materia exilis ornata.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 61)
stiliones vero et cetera thymi fumo ab eis repelle.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 2415)
hic iam id est cum huc processerit morbus, galbanus in- cendenda est, non, ut supra, thymus;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 2641)
Sed nescio quo modo huius, quem constat eloquentia praestitisse, exiliores orationes sunt et redolentes magis antiquitatem quam aut Laeli aut Scipionis aut etiam ipsius Catonis, itaque exaruerunt, vix iam ut appareant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 21장 2:6)
quorum peracutum et artis plenum orationis genus scis tamen esse exile nec satis popular adsensioni accommodatum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 113장 1:4)
Quando quidem tu istos oratores, inquit, tanto opere laudas, vellem aliquid Antonio praeter illum de ratione dicendi sane exilem libellum, plura Crasso libuisset scribere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 44장 2:2)
Ea dat rationes certas et praecepta dicendi, quae si minorem habent apparatum - sunt enim exilia - , tamen habent ordinem et quasdam errare in dicendo non patientis vias.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 76장 1:3)
Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 17:5)
neque enim tam desipiens fuisset ut homunculi similem deum fingeret, liniamentis dumtaxat extremis non habitu solido, membris hominis praeditum omnibus usu membrorum ne minimo quidem, exilem quendam atque perlucidum, nihil cuiquam tribuentem nihil gratificantem, omnino nihil curantem nihil agentem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 123:4)
Sed haec erat spinosa quaedam et exilis oratio longeque a nostris sensibus abhorrebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 83:4)
atque idem etiam impedit, quod et multa reperit, quae negat ullo modo posse dissolvi, et genus sermonis adfert non liquidum, non fusum ac profluens, sed exile, aridum, concisum ac minutum, quod si qui probabit, ita probabit, ut oratori tamen aptum non esse fateatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 159:2)
Nam si quando id primum invenire volui, nullum mihi occurrit nisi aut exile aut nugatorium aut vulgare aut commune.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 315:2)
Accedit quod orationis etiam genus habent fortasse subtile et certe acutum, sed, ut in oratore, exile, inusitatum, abhorrens ab auribus vulgi, obscurum, inane, ieiunum, ac tamen eius modi, quo uti ad vulgus nullo modo possit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 66:1)
non enim a me iam exspectari puto, ut moneam, ut caveatis, ne exilis, ne inculta sit vestra oratio, ne vulgaris, ne obsoleta;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 97:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION