도구

도구

라틴어 문장 검색

Etenim cum duo genera sint facetiarum, alterum aequabiliter in omni sermone fusum, alterum peracutum et breve, illa a veteribus superior cavillatio, haec altera dicacitas nominata est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 218:2)
Verum tamen, ut dicis, Antoni, multum in causis persaepe lepore et facetiis profici vidi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 219:1)
itaque non nulli ridiculi homines hoc ipsum non insulse interpretantur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 221:5)
" Quis est igitur qui non fateatur hoc lepore atque his facetiis non minus refutatum esse Brutum quam illis tragoediis, quas egit idem, cum casu in eadem causa efferretur anus Iunia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 225:1)
Qua re tibi, Antoni, utrumque adsentior et multum facetias in dicendo prodesse saepe et eas arte nullo modo posse tradi:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 227:4)
Hic cum adrisisset ipse Crassus, 'ac tamen,' inquit Antonius 'cum artem esse facetiarum, Iuli, [ullam] negares, aperuisti quiddam, quod praecipiendum videretur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 229:1)
Sed hoc praeceptum praetermittendarum est facetiarum, cum eis nihil opus sit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 229:4)
Patiemur' inquit 'Caesarem, qui quamquam [M.] Crasso facetias concedit, tamen multo in eo studio magis ipse elaborat, non explicare nobis totum genus hoc iocandi quale sit et unde ducatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 231:2)
Sic ego nunc, Crasso audiente, primum loquar de facetiis et docebo sus, ut aiunt, oratorem eum, quem cum Catulus nuper audisset, faenum alios aiebat esse oportere.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 233:5)
in quo non modo illud praecipitur, ne quid insulse, sed etiam, si quid perridicule possis, vitandum est oratori utrumque, ne aut scurrilis iocus sit aut mimicus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 239:3)
Duo sunt enim genera facetiarum, quorum alterum re tractatur, alterum dicto:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 239:5)
Ergo haec duo genera sunt eius ridiculi, quod in re positum est, quae sunt propria perpetuarum facetiarum, in quibus describuntur hominum mores et ita effinguntur, ut aut re narrata aliqua quales sint intellegantur aut imitatione breviter iniecta in aliquo insigni ad inridendum vitio reperiantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 243:1)
Haec igitur sit prima partitio, quod facete dicatur, id alias in re habere, alias in verbo facetias;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 248:2)
Detractis igitur tot rebus ex hoc oratorio loco facetiae reliquae sunt, quae aut in re, ut ante divisi, positae videntur esse aut in verbo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 252:5)
Est etiam in verbo positum non insulsum genus ex eo, cum ad verbum, non ad sententiam rem accipere videare;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 259:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION