도구

도구

라틴어 문장 검색

"Comica nonne vides ipsum reprehendere verba, tum quia femineo resonant ut trita labello, tum quia Castalias, pudet acceptare sorores?"
(단테 알리기에리, DANTES ALAGHERI IOHANNI DE VIRGILIO 1:34)
Sed ne tantum videar disputare de feminis, viros quoque fuge, quos videris catenatos, quibus feminei contra apostolum crines, hircorum barba, nigrum pallium et nudi in patientiam frigoris pedes.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 22:1)
"Hic iuvenum chorus, ille senum, qui carmine laudes Femineas et facta ferant."
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 11:12)
"*φιλόκοσμον genus femineum est multasque etiam insignis pudicitiae, quamvis nulli virorum, tamen sibi scimus libenter ornari."
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 2:6)
Sexus femineus suo iungatur sexui;
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 4:3)
Endromidas Tyrias et femineum ceroma quis nescit, vel quis non vidit vulnera pali, quem cavat adsiduis rudibus scutoque lacessit atque omnes implet numeros dignissima prorsus Florali matrona tuba, nisi si quid in illo pectore plus agitat veraeque paratur harenae, quem praestare potest mulier galeata pudorem, quae fugit a sexu?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI129)
"en cui tu viridem umbellam, cui sucina mittas grandia, natalis quotiens redit aut madidum ver incipit et strata positus longaque cathedra munera femineis tractat secreta kalendis."
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX20)
et solem quidem maxima vi caloris in superna raptum, lunam vero humidiore et velut femineo sexu naturali quodam pressam tepore inferiora tenuisse, tamquam ille magis substantia patris constet, haec matris:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 53:3)
ante pedes imago feminea est, cuius dextera laevaque sunt signa feminarum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 67:4)
Species feminea terrae imago est, quam sol desuper inlustrat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 69:1)
signa duo aeque feminea quibus ambitur hylen naturamque significant confamulantes:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 69:2)
Ut ventum est parvi Rubiconis ad undas, Ingens visa duci Patriae trepidantis imago Clara per obscuram vultu moestissima noctem, Turrigero canos effundens vertice crines, Caesarie lacera, nudisque adstare lacertis, Et gemitu permixta loqui:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:19)
Seu sponte deum, seu turbidus Auster Impulerit, moestam tenuerunt nubila lucem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:48)
Dumque illi effusam longis anfractibus urbem Circueunt, Aruns dispersos fulminis ignes Colligit, et terrae moesto cum murmure condit, Datque locis nomen sacris.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:45)
moestaeque tenent delubra catervae.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:16)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION