라틴어 문장 검색

Comes ergo Reymundus videns quia bellum difficile sibi suisque ingruebat, et Turcorum copiae accrescentes sibi vim inferebant, septem equites veloci cursu remisit ad exercitum, qui jam spatio septem milliarium praecesserat, quatenus sibi aliqua manus mitteretur, quae sibi suisque nimium et diu angustiatis ab hostium impugnatione subveniret.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 20:3)
Post haec anno tertio regni sui rex Baldewinus vehementer indignatus adversus civitatem Accaron, eo quod saepius insidiae et assultus ab ea peregrinis accrevissent, jam hiemis gravi frigore deterso et veris temperie aspirante, post octavas Paschae anni illius praecedentis, quo in campestribus Rames praelia commisit, et omnibus suis attritis, cum paucis reliquis suorum militum vix Sarracenorum vires evasit, exercitum congregans ad quinque millia virorum, ad praefatae civitatis applicuit moenia.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 38:1)
Tankradus autem virtutem et exercitum ejus intolerabilem et copiosum accrevisse intelligens, quantumcunque cum suis perterritus est.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 94:4)
His jam nuptiis finitis, et rege Jerusalem cum sponsa sua ascendere disponente, Rotgerus in Antiochiam, benigne a rege commendatus, viam insistere disposuit, cui nova regina mille marcas argenti cum ostris pretiosis, cum byzantiis quingentis, cum mulis et equis egregiis dono contulit, praeter gregarios milites, qui a longinquo regi ad opem confluxerunt, [0703D] quibus non modica praemia auri et argenti pariter collata sunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 28:9)
et spatio trium hebdomadarum male habens vitam finivit, juxta patriarcharum sepulturam appositus.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 58:11)
"Quilibetamantis actus in coamantis cogitatione finitur."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 18:6)
Multi in principio guerræ nondum nati sunt, quiante finem illius cum multo labore ac multis ærumpnis aut senescuntaut miserabiliter propter guerram vitam finiunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 18:4)
Cumquevellet dictum suum rationibus comprobare, fere omnes contra illum insultarecoeperunt dictumque suum frequenter interrumpere dicentes, ut verba suacum festinatione finiret, dictumque fuit illi:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 18:7)
Finitis octo diebus infirmatus est.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 18:4)
Paupertatem enim suam morte saltem finire vehementer cupiebat.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 18:29)
Rexsiquidem illum excitans ut fabulam quam inceperat finiret commonuit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 99:8)
At ipsa magis ac magis clamansdixit quod nisi hostium domus recluderet, in puteum qui iuxta domum eratsaliret et ita vitam finiret, sicque de morte sua amicis et propinquisrationem reddere deberet.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 103:25)
Finitis placitis iuvenis philosopho grates reddidit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:55)
Itaquevescentibus aliis ossa latenter primus ioculator coadunavit et ante sociumposuit finitoque prandio in obprobrium socii coniectam struem ossium regiostendit et mordaciter inquit:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 129:5)
Amice, noli desolari, quia multotienscontingit homini tam graves adversitatum inundationes sustinere quod desidereteas etiam inhonesta morte finire;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 187:72)

SEARCH

MENU NAVIGATION