라틴어 문장 검색

ita perversi et turpes, etiam hoc bono, quod ad ea significanda quae diximus, lex naturalis instituit, sua quodammodo flagitia condire nituntur;
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:9)
Quid si pessimi quique vel ethnici in consensu facinorum et flagitiorum sic se diligant, ut velint pro invicem mori, eos ne ad summam amicitiae conscendisse fatebimur?
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:28)
Recolitis, ut credo, eorum me refellisse sententiam, qui metas amicitiae in flagitiorum et facinorum consensu constituunt;
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:11)
"Est amicus, qui odium, et rixam, et convicia denudabit" (Eccli.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:25)
Sequitur mysteriorum, id est secretorum revelatio, qua nihil est turpius, nihil execrabilius, nihil amoris, nihil gratiae, nihil suavitatis relinquens inter amicos, sed omnia replens amaritudine, et indignationis, et odii atque doloris, felle cuncta conspergens.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:6)
Si eum corripuerit, odium interpretabitur.
(DE AMICITIA, CAPUT XIV. Qui minus idonei ad amicitiam. 1:10)
et cum proditi eorum in palam culpa processerit, non habentes ultra quid faciant, in amicum odia et maledicta congeminent, detrahentes in angulis, in tenebris susurrantes, se mendaciter excusantes, et alios similiter accusantes.
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 2:21)
dissentire interdum sine odio, tamquam homo sibi, atque ipsa rarissima dissensione, condire consensiones plurimas;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 2:3)
Nam cum quibusdam molesta sit veritas, siquidem ex ea nascitur odium secundum illud:
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:5)
obsequium amicos, veritas odium parit;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:6)
Quis nubila liuor Misceat aut odium?
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 34:6)
O fastus uitanda lues, fugienda Caribdis, Culpa grauis, morbus communis, publica pestis, Ianua peccati, viciorum mater, origo Nequicie, semen odii, uenacio pugne!
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 18:15)
Hic risus sine tristicia, sine nube serenum, Delicie sine deffectu, sine fine uoluptas, Pax expers odii, requies ignara laboris, Lux semper rutilans, sol ueri luminis, ortus Nescius occasus, gratum sine uespere mane;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 20:2)
Cuius ad aduentum redit etas aurea mundo, Post facinus pietas, post culpam gracia, uirtus Post uicium, pax post odium, post triste iocundum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 26:3)
Hec docet ut maculas animi complanet et omnes Deponat nubes odii, mens cerea fiat, Si respersa semel fuerit pietatis oliuo, Sic tamen ut nunquam firme constancia mentis Deuiet a recto, ne, si pietate remissus Mollescat iuuenis, magnos effeminet actus Mollicies, perdatque uiri mens fracta rigorem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 24:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION