라틴어 문장 검색

Nec de ultima statim plebe consistimus, si honores vestros et purpuras recusamus, nec factiosi sumus, si omnes unum bonum sapimus eadem congregati quiete qua singuli, nec in angulis garruli, si audire nos publice aut erubescitis aut timetis.
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 31장 6:1)
quid canis nonne similis lupo (atque, ut Ennius, "simia quam similis turpissuma bestia nobis");
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 97:5)
Maximum vero illud portentum isdem Spartiatis fuit, quod, cum oraclum ab Iove Dodonaeo petivissent de victoria sciscitantes legatique illud, in quo inerant sortes, collocavissent, simia, quam rex Molossorum in deliciis habebat, et sortes ipsas et cetera, quae erant ad sortem parata, disturbavit et aliud alio dissupavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 110:1)
Simiae vero Dodonaeae improbitatem historiis Graecis mandatam esse demiror.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 101:1)
Maximum vero illud portentum isdem Spartiatis fuit, quod, cum oraculum ab Iove Dodonaeo petivissent de victoria sciscitantes legatique vas illud in quo inerant sortes collocavissent, simia, quam rex Molossorum in deliciis habebat, et sortes ipsas et cetera, quae erant ad sortem parata, disturbavit et aliud alio dissipavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 110:1)
simiae vero Dodonaeae improbitatem historiis Graecis mandatam esse demiror.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 101:1)
Noctua ut vidit sibi Nullum esse auxilium et verba contemni sua, Hac est aggressa garrulam fallacia:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Cicada et noctua.6)
Et quidam e turba garrulus:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Aesopus respondet garrulo.5)
- At non cessabunt latera respondit tua, Et obiurgari iussit servum garrulum.
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Aesopus et domina: Quam noceat saepe verum dicere.7)
adeo ut librum recitaret publicaretque, in quo Rusticum insectatur atque etiam 'Stoicorum simiam' appellat, adicit 'Vitelliana cicatrice stigmosum' - agnoscis eloquentiam Reguli -, lacerat Herennium Senecionem tam intemperanter quidem, ut dixerit ei Mettius Carus 'Quid tibi cum meis mortuis?
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 5 2:2)
Aptius hae capiant vadimonia garrula cerae, Quas aliquis duro cognitor ore legat;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 1213)
Quaerit aquas in aquis et poma fugacia captat Tantalus - hoc illi garrula lingua dedit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 234)
'poenas garrulus iste dabit!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 248)
Garrulus et placidae pacis amator eras.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 614)
Huc levibus cornix pinnis delapsa per auras Venit et in viridi garrula sedit humo, Terque bovis niveae petulanti pectora rostro Fodit et albentis abstulit ore iubas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 510)

SEARCH

MENU NAVIGATION