라틴어 문장 검색

aurea quando Seston et infaustos adgnoscent vellera fluctus
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 215:2)
reddi iubet exitiale sacerdos vellus et Haemoniis infaustum mittere terris.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 279:2)
quaere fugam, precor, et tutos circumspice saltss' audit virginei custos grandaeva pudoris
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 377:1)
testor cara tuas, Circe Titania, voces, te ducente sequor, tua me, grandaeva, fatigant
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Septimus. 367:1)
hunc petii grandaeva diem?
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 160:1)
ergo infausto sese occulit antro, non aliud quam certa mori, seu carus Iason
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 334:2)
Sed ne quis casus infaustus, qui famam nomenque in discrimen ferat, mihi eveniat, omnes, qui adsunt, hodie monitos velim, me, imperio, quo honestatus sum, vires inferiores esse confiteri.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.16)
Here nostro usus est legato Braddockius fortissimus, infausto illo praelio, quo dux ipse cecidit, parsque exercitus maxima caesa;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.14)
omnes quasi frigidae repudiantur, in unius tantum grandaevus calescit amplexibus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 2:6)
Καί κεφαλὰς Ἅιδῃ, καὶ τῷ πατρὶ πέμπετε φῶτα, Herculem ferunt postea cum Geryonis pecore per Italiam revertentem suasisse illorum posteris, ut faustis sacrificiis infausta mutarent inferentes Diti non hominum capita sed oscilla ad humanam effigiem arte simulata, et aras Saturnias non mactando viro sed accensis luminibus excolentes, quia non solum virum sed et lumina φῶτα significat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 31:2)
Nam capitibus alii et papaveris supplicari iussit, ut responso Apollinis satisfieret de nomine capitum, remoto scilicet scelere infaustae sacrificationis:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 35:3)
Sed ubi infaustum vocabulum ex omni aere vel saxo placuit eradi, menses quoque usurpatione tyrannicae appellationis exuti sunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 37:1)
cautio postea principum ceterorum diri ominis infausta vitantium mensibus a Septembri usque ad Decembrem prisca nomina reservavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 37:2)
Nam quotiens incipiente anno dies coepit qui addictus est nundinis, omnis ille annus infaustus casibus luctuosus fuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 17:1)
Dies autem postriduanos ad omnia maiores nostri cavendos putarunt, quos etiam atros velut infausta appellatione damnarunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 21:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION