도구

도구

라틴어 문장 검색

Unum est stantia sine rithimo, in qua nulla rithimorum habitudo actenditur;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 192:2)
Aliud est stantia cuius omnia carmina eundem rithimum reddunt, in qua superfluum esse constat habitudinem querere.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 196:1)
7. De rithimorum quoque habitudine, prout sunt in fronte vel in cauda, videtur omnis optata licentia concedenda;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 201:1)
et habitudinem quandam servatam esse invenimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 202:2)
13. Et hec de arte, prout habitudinem respicit, tanta sufficiant.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 209:1)
si nimius, exiccat et habitudinem carnis extenuat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 18:2)
'male' enim minutionem habet, non negationem.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 238)
nam finita est auxiliorum negatio:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 2812)
nam neque tantum quaedam per comparationem laudata ma- iorem emphasin habent, si negatio activa a parte orationis incipiat, ut "non sic aggeribus ruptis cum spumeus amnis exit", et "nec sic immissis aurigae undantia lora". sibilus hic sibilus res ipsa:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA QVINTA., commline 821)
"Et si qui infirmior malo pressus et victus Christianum se negasset, favebamus ei, quasi eierato nomine iam omnia facta sua illa negatione purgaret."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 28장 1:5)
Quaero enim, si Chaldaei ita loquantur, ut negationes infinitarum coniunctionum potius quam infinita conexa ponant, cur idem medici, cur geometrae, cur reliqui facere non possint.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 24:6)
Quid est, quod non possit isto modo ex conexo transferri ad coniunctionum negationem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 25:1)
Et quoniam semper is qui defendit non solum re- sistat oportet aliquo certo statu aut infitiando aut definiendo aut aequitate opponenda, sed etiam rationem subiciat recusationis suae, primus ille status rationem habet iniqui criminis ipsam negationem infitiationemque facti;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 29장 2:2)
Consuetudines quae vias solutionis impediunt, etiam inter credentes, a negatione quaestionis transeunt ad indifferentiam, ad tolerantiam commodam vel ad caecam fiduciam in solutiones technicas.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 20:5)
venia dari potest cum detegitur bonum usque prius fortiusque esse quam malum, et verbum, quo Deus nostram vitam roborat, altius esse omnibus nostris negationibus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 106:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION