라틴어 문장 검색

Sed rogatus eorum nuntiis ad se praemissis, minime ascendit, ne scilicet monachi suspecti propter catholicum regem a gentilibus de montis habitatione pellerentur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 42:7)
Cuius notata prudentia rex eum honorifice suscepit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 52:3)
Rex autem nequaquam eum honorifice suscepit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 55:4)
Et probabili argumento ad firmandam fidem reperto monetur honorificis scriptis, ut accepto Ursicino successore cum potestate rediret intacta.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 5장 21:2)
Cumque Viennam venisset, ingredientem optatum quidem et impetrabilem honorifice susceptura omnis aetas concurrebat et dignitas, proculque visum plebs universa, cum vicinitate finitima, imperatorem clementem appellans et faustum, praevia consonis laudibus celebrabat, avidius pompam regiam in principe legitimo cernens:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 8장 21:1)
Ibi Symmachum repertum et Maximum, senatores conspicuos, a nobilitate legatos ad Constantium missos, exinde reversos honorifice vidit, et potiore posthabito, in locum Tertulli Maximum urbi praefecit aeternae, ad Rufini Vulcatii gratiam, cuius sororis eum filium norat.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXI, 12장 24:1)
Christianae legis itidem studiosus et non numquam honorificus, mediocriter eruditus, magisque benivolus, et perpensius, ut apparebat ex paucis, quos promoverat iudices, electurus;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 10장 15:1)
Cuius pater Edico dictus, de quo ita invenitur in libris vitae Beati Severini monachi intra Pannoniam, qui eum admonuit, et praedixit regnum eius futurum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 10장 1:2)
Hludowicus imperator honorifice eum suscepit.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1114)
Ibique aliquod tempus moram faciens et inde ad sanctum Benedictum in Casinum usque pervenit et ibi monachus effectus est.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 746 6:3)
similiter et Carlomannus, monachus et germanus supradicti Pippini regis, per iussionem abbatis sui in Franciam venit, quasi ad conturbandam petitionem apostolicam.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 753 12:2)
Carlomannus autem monachus Vienna civitate remansit una cum Bertradane reginae infirmus, languebat dies multos et obiit in pace.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 755 15:1)
Tunc domnus rex Carolus supradicto itinere ita peragens Romam venit et valde honorifice a domno apostolico Adriano receptus est;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 95:2)
ipse et populus baptizatus est, et honorifice muneribus donati redierunt.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 796 117:2)
Eodem anno monachus quidam de Hierosolimis veniens benedictionem et reliquias de sepulchro Domini, quos patriarcha Hierosolimitanus domno regi miserat, detulit.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 799 137:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION