라틴어 문장 검색

effrenae dextra laevaque secuntur lynces, et uda mero lambunt retinacula tigres, post exsultantes spolia armentalia portant seminecesque lupos scissasque Mimallones ursas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권297)
"es cernere erat, iugulisque modo torrentis apertis sanguine permixto redeuntem in pocula Bacchum, hic iuvenum manus et nullis violabilis armis turba senes, positique patrum super ora gementum semineces pueri trepidas in limine vitae singultant animas, gelida non sacvius Ossa luxuriant Lapitharum epulae, si quando profundo Nubigenae caluere mero;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권107)
in hunc sacras Phoebus dedit ipse sagittas, et iam cornipedes trepidi ac moribunda reflantes corpora rimantur terras, omnisque per artus sulcus et incisis altum rubet orbita membris, hos iam ignorantes terit impius axis, at illi vulnere semineces - nec devitarc facultas - venturum super ora vident;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권360)
sed caede nova iam lubrica tellus armaque seminecesque viri currusque soluti impediunt laevumque femur, quod cuspide fixum regis Echionii, sed dissimulaverat ardens, sive ibi nescierat.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권97)
eo anno ab frequentibus Samnitium populis de foedere renovando legati cum senatum humi strati movissent, reiecti ad populum haudquaquam tam efficaces habebant preces.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 291:1)
seminecem eum ad Cannas in acervo caesorum corporum inventum curatumque benigne etiam cum donis Hannibal domum remiserat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 187:2)
ibi vero, quo longius ab hoste aberant et quia sub lucem pabulatum lignatumque et praedatum quidam dilapsi fuerant, neglecta magis omnia ac soluta invenere, arma tantum in stationibus posita, milites inermes aut humi sedentes accubantesque aut obambulantes ante vallum portasque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 582:1)
tandem, postquam ii qui circa regem seminecem restantem, deinde pilo terrae adfixum pugnabant obruti telis occubuerunt, tum fuga passim coepta.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 42:2)
his auditis prostraverunt se omnes humi consulemque et cunctos, qui aderant, orantes, ne nova falsaque crimina plus obesse Rhodiis aequum censerent quam antiqua merita, quorum ipsi testes essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 226:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION