라틴어 문장 검색

Sic undique septa iuventus Cominus obliquis et rectis eminus hastis Obruitur:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 7:34)
Stetit aggere campi Eminus, unde omnes sparsas per Thessala rura Adspiceret clades, quae bello obstante latebant.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 7:3)
sed 'angusta ab sede' ideo adicitur, quia eminus videntibus eum locum Italia et Sicilia terra continens putatur, nec nisi ad vicinum accedentibus videtur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 6872)
sane perite facit, ut gladio non utatur Aeneas, sed hasta eminus dimicare contendat, quia inpediente vulnere nec sequi poterat nec in ictum consurgere:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DVODECIMVM COMMENTARIVS., commline 7472)
item alius ordo 'adgressi spe carminis iniciunt ipsis ex vincula sertis'. carminis ambo vetuste, ut alibi "verum ubi ductores acie revocaveris ambo" et "eminus ambo Imbrasidas", ut "craterasque duo sta- tuam", cum hodie sub eadem significatione 'ambos' et 'duos' dicamus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA SEXTA., commline 184)
cui contrarium est 'eminus', id est longe.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1048)
nec enim excursione nec saltu, nec eminus hastis aut comminus gladiis uteretur, sed consilio ratione sententia, quae nisi essent in senibus, non summum consilium maiores nostri appellassent senatum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 25:3)
at nunc, quod superest, fer opem, precor, eminus unam, adloquioque iuva pectora nostra tuo, quae, non mendaci si quicquam credis amico, stulta magis dici quam scelerata decet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 68)
iaculo cadit eminus ipse.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 13:6)
licet eminus esse fortibus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 41:3)
Ante tamen leto dederat Phlegraeon et Hylen eminus, Iphinoum conlato Marte Claninque;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 40:1)
Hunc ego sanguineae successu caedis ovantem eminus ingenti resupinum pondere fudi, hunc ego poscentem, cum quo concurreret, unus sustinui, sortemque meam vovistis, Achivi, et vestrae valuere preces!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 8:15)
ille Pater, quem nulla acies violenta tuendo eminus ardentis penetravit acumine visus, qui se forma hominis non induit, et Deitatis inmensum adsumpto non temperat ore modove.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 36)
hunc eminus aere ab alto victrix caro, iamque perennis, cernet sine fine gementem quos moverat ipse dolores.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti26)
Iuda eminus artat infelix collum laqueo pro crimine tanto.
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), Ager Sanguinis3)

SEARCH

MENU NAVIGATION