라틴어 문장 검색

17. Intonet illa vox increpitantis Anubis iterum in Eneam:
(단테 알리기에리, Epistolae 52:1)
Semel percussa concutitur, iterum repetita quassatur, tertio vulnerata prosternitur et - O divinae potentiae sublimanda maiestas!
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 11:3)
traditur ecce viro clarus genere atque opibus vir, nec galeam quassas, nec terram cuspide pulsas, nec quereris patri?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II73)
tu Beneventani sutoris nomen habentem siccabis calicem nasorum quattuor ac iam quassatum et rupto poscentem sulpura vitro.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V26)
Quantum id, sed breve gaudium fuit, cum in Baiani litoris mole de reditu eius et bonorum restitutione convenit, cumque invitante ipso in navem discubitum est, et ille sortem suam increpitans
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CUM SEXTO POMPEIO 4:1)
iamque caput quassans grandis suspirat arator crebrius, in cassum magnos cecidisse labores, et cum tempora temporibus praesentia confert praeteritis, laudat fortunas saepe parentis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 26:8)
nam procul haec dubio nobis simulacra gerunturAE nunc igitur quoniam quassatis undique vasis diffluere umorem et laticem discedere cernis, et nebula ac fumus quoniam discedit in auras, crede animam quoque diffundi multoque perire ocius et citius dissolvi in corpora prima, cum semel ex hominis membris ablata recessit;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 11:5)
post ubi iam validis quassatum est viribus aevi corpus et obtusis ceciderunt viribus artus, claudicat ingenium, delirat lingua [labat] mens, omnia deficiunt atque uno tempore desunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 12:4)
haec loca capripedes Satyros Nymphasque tenere finitimi fingunt et Faunos esse locuntur, quorum noctivago strepitu ludoque iocanti adfirmant volgo taciturna silentia rumpi chordarumque sonos fieri dulcisque querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, et genus agricolum late sentiscere, quom Pan pinea semiferi capitis velamina quassans unco saepe labro calamos percurrit hiantis, fistula silvestrem ne cesset fundere musam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 21:5)
Ast illum fidi aequales genua aegra trahentem Quassantemque utroque caput crassumque cruorem Ore eiectantem.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 2:2)
Et tum sicut equus qui de praesepibus fartus Vincla suis magnis animis abrupit, et inde Fert sese campi per caerula laetaqua prata Celso pectore, saepe iubam quassat simul altam, Spiritus ex anima calida spumas agit albas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 8:2)
sicuti taxare pressius crebriusque est quam tangere, unde id procul dubio inclinatum est, et iactare multo fusius largiusque est quam iacere, unde id verbum traductum est, quassare etiam quam quatere gravius violentiusque est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 8:2)
Viderat in crasso volventem sanguine membra Caesar, et increpitans;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 6:27)
Premit undique bellum, Inque domum iam tela cadunt, quassantque penates.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 5:21)
Effert uxores Fabius, Chrestilla maritos, Funereamque toris quassat uterque facem.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, XLIII1)

SEARCH

MENU NAVIGATION