라틴어 문장 검색

Quem postquam Tyria lucum de gente profecti infausto tetigere gradu, demissaque in undas urna dedit sonitum, longo caput extulit antro caeruleus serpens horrendaque sibila misit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 6:3)
Motae sonuere colubrae, parsque iacent umeris, pars circum pectora lapsae sibila dant saniemque vomunt linguisque coruscant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 46:8)
nec verba volenti sufficiunt, quotiensque aliquos parat edere questus, sibilat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 57:2)
at illud stridet et in tepida submersum sibilat unda.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 31:3)
Cui postquam pinus, baculi quae praebuit usum, ante pedes posita est, antemnis apta ferendis, sumptaque harundinibus compacta est fistula centum, senserunt toti pastoria sibila montes, senserunt undae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 73:3)
Vix bene desierant, cum cristis aureus altis in serpente deus praenuntia sibila misit adventuque suo signumque arasque foresque marmoreumque solum fastigiaque aurea movit pectoribusque tenus media sublimis in aede constitit atque oculos circumtulit igne micantes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 59:3)
Adnuit his motisque deus rata pignora cristis et repetita dedit vibrata sibila lingua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 61:2)
prataque pubescunt variorum flore colorum, indocilique loquax gutture vernat avis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 122)
hoc est cur cantet vinctus quoque compede fossor, indocili numero cum grave mollit opus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 13)
cum libet, in gelidum flabrali frigore ventum spiritus existit tenuis et sibilat aer.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3274)
hic draco perfidus indocile virginis inficit ingenium, ut socium malesuada virum mandere cogeret ex vetitis, ipsa pari peritura modo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum31)
vidit anguis inmolatam corporis sacri hostiam, vidit, et fellis perusti mox venenum perdidit, saucius dolore multo, colla fractus sibila.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae47)
spirat sacrilegis flatibus inscius erroresque suos indocilis fovet, obtestor, iubeas ne citus inpetus arsurum mediis inferat ignibus.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권21)
tantum posse omnes illo sub tempore reges indocilis fatui ducebat ineptia vulgi, ut transire suis cum sordibus induperator posset in aeternum caeli super ardua regnum, regia tunc omnis vim maiestatis et omnis, parva licet, caeli imperium retinere potestas credita:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권61)
non ausim conferre pedem nec spicula tantae indocilis fandi coniecta lacessere linguae.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권192)

SEARCH

MENU NAVIGATION