라틴어 문장 검색

Non est itaque ista fatorum iniquitas, sed mentis humanae pravitas insatiabilis rerum omnium, quae indignatur inde excidere, quo admissa est precario.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 64:5)
Avieni animus totis et cito, sed infructuosius, Basilii paucis et sero, sed commodius aperiebatur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Heronio 2 suo salutem 4:2)
praecipue gloriam nobis parvam ab historia petere 2 fixum, quia per homines clericalis officii temerarie nostra iactanter aliena, praeterita infructuose praesentia semiplene, turpiter falsa periculose vera dicuntur, est enim huiusmodi thema [vel opus], 3 in quo bonorum si facias mentionem, modica gratia paratur, si notabilium, maxuma offensa, sic se illi 4 protinus dictioni color odorque satiricus admiscet.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Leoni suo salutem 5:1)
"miseri insatiabilis edit me tradente caput, modo nempe horrendus ab astris descendit vos usque fragor:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권39)
Sed alio quoque iniuriarum titulo postulantur, et infructuosi in negotiis dicimur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 42장 1:1)
1 Quomodo infructuosi videmur negotiis vestris, cum quibus et de quibus vivimus, non scio.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 42장 2:4)
His infructuosos esse magnus est fructus.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 43장 2:1)
tunc xystici contemplandi, non in gymnasiis, sed in igne . . . iaculati, nisi quod ne tunc quidem illos velim visos, ut qui malim ad eos potius conspectum insatiabilem conferre, qui in dominum desaevierunt.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 30장 2:5)
ipse, ut est humanus animus insatiabilis eo quod fortuna spondet, ad altiora et non concessa tendere, et quoniam consulatus quoque eripiendus invitis patribus esset, de regno agitare:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 143:1)
quin duces sicut belli ita insatiabilis supplicii futuros fuisse, ni respectus equitum sescentorum qui Luceriae obsides tenerentur praepedisset animos, ne desperata venia hostes caecos in supplicia eorum ageret, perdere prius quam perire optantes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 203:1)
sed et suscensebat non immerito Aetolis ob insatiabilem aviditatem praedae et arrogantiam eorum, victoriae gloriam in se rapientium, quae vanitate sua omnium aures offendebat, et Philippo sublato, fractis opibus Macedonici regni Aetolos habendos Graeciae dominos cernebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 126:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION