도구

도구

라틴어 문장 검색

Nam cum, inquit, ' animadverterat hominem pudore amisso, inportuna industria, corruptis moribus, audacem, confidentem lingua ceteraque omnia praeterquam animam procurantem, istiusmodi hominem cum viderat studia quoque et disciplinas philosophiae contrectare et physica adire et meditari dialectica multaque id genus theoremata auspicari sciscitarique, inclamabat deum atque horminum fidem ac plerumque inter clamandum his eum verbis increpabat:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIX 4:1)
Quali talione Diogenes philosophus usus sit, pertemptatus a dialectico .
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XIII 1:1)
Libet autem dicere quam facete Diogenes sophisma id genus, quod supra dixi, a quodam dialectico ex Platonis diatriba per contumeliam propositum, remuneratus sit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XIII 8:1)
Nam cum ita rogasset dialecticus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XIII 9:1)
Homo autem ego sum, cum id quoque adsensus esset, contra dialecticus ita conclusisset:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XIII 9:4)
̓Εξωτερικά dicebantur, quae ad rhetoricas meditationes facultatemque argutiarum civiliumque rerum notitiam conducebant, ἀκροατικά autem vocabantur, in quibus philosophia remotior subtiliorque agitabatur quaeque ad naturae contemplationes disceptationesve dialecticas pertinebant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, V 3:1)
Itaque si dicere velis 'patrem mei' pro 'patrem meum,' quo Graeci modo το`ν πατέρα μου dicunt, inusitate quidem, sed recte profecto eaque ratione dices, qua Plautus dixit 'labori mei' pro 'labori meo.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, VI 11:1)
Videre autem erat apud eum miram quandam et inusitatam gratiae larga manu praebitae et plane inexpectatae cum suppliciorum severitate alternationem.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM UNDECIMUM 2:12)
Ut vero errores qui invaluerunt, quique in aeternum invalituri sunt, alii post alios (si mens sibi permittatur) ipsi se corrigerent, vel ex vi intellectus propria vel ex auxiliis atque adminiculis dialecticae, nulla prorsus suberat spes;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Introduction 2:4)
At qui summas dialecticae partes tribuerunt ateque inde fidissima scientiis praesidia comparari putarunt, verissime et optime viderunt intellectum humanum sibi permissum merito suspectum esse debere.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 5:75)
Siquidem dialectica quae recepta est, licet ad civilia et artes quae in sermone et opinione positae sunt rectissime adhibeatur, naturae tamen subtilitatem longo intervallo non attingit;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 5:78)
De Inductione vero Dialectici vix serio cogitasse videntur;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 17:3)
Ea enim de qua dialectici loquuntur, quae procedit per enumerationem simplicem, puerile quiddam est, et precario concludit, et periculo ab instantia contradictoria exponitur, et consueta tantum intuetur, nec exitum reperit.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 19:2)
Quod si judicium illud vulgatum dialecticorum tam operosum fuerit, et tanta ingenia exercuerit;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 20:2)
Etenim dialectici principia scientiarum a scientiis singulis tanquam mutuo sumunt:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 21:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION