도구

도구

라틴어 문장 검색

Venerat et Harioldus de Nordmannia, auxilium petens contra filios Godofridi, qui eum patria pellere minabantur;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 823 294:1)
Cui imperator, quia fama erat Bulgarorum regem a suo quodam optimate aut regno pulsum aut interfectum, respondere distulit;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 826 310:3)
Franci vero australes videntes imperatoris vires ad regendum imperium invalidas, eiecto eo de regno, Arnulfum filium Karlomanni, qui eius erat nepos, in regni solio ponunt.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVII 34:1)
et quia Ramnulfus obierat, et quia Ebulus et Gotbertus ab illo disciverant, eos aut sibi resociaret aut de regno suo pelleret aut vita privaret.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCII 49:3)
Ne libitum faceret, regem plebs libera fecit, Et que non potuit pellere iussa tulit.
(ANONYMUS NEVELETI, [Qualiter Attici elegerunt sibi regem] 23:4)
Accipitrem milui pulsurum bella columbe Accipiunt regem.
(ANONYMUS NEVELETI, De accipitre et columbis 25:1)
Si iuuenem recipis, pellere turpe senem est.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane uetulo 30:15)
Me decuit fraudem pellere fraude pari.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo et oue et lupo 34:10)
Hic subit, ille iugum pellit.
(ANONYMUS NEVELETI, De patre et filio 54:7)
Nam cum bella facit et tympana pellis aselli, Hic lassatur et hec pulsa tonante manu.
(ANONYMUS NEVELETI, De institore et asino 61:3)
"Quod eum strenue quidem sed satis improvide conantem senile illud facinus quamquam invalido, repentino tamen et inopinato pulsu, nutantem ac pendulum et in prospectu alioquin attonitum praeceps inegit;"
(아풀레이우스, 변신, 4권 9:27)
"Tunc ut novitas consuevit ad repentinas visiones animos hominum pellere, multi numero mirabundi bestiam confluebant, quorum satis callenter curiosos aspectus Thrasyleon noster impetu minaci frequenter inhibebat;"
(아풀레이우스, 변신, 4권 9:54)
nosque pellunt crebris tundentes fustibus.
(아풀레이우스, 변신, 8권 9:8)
Nam primitus, quia nullum de sua propria gente nobilem ac liberum hominem, nisi infantes, qui nihil boni eligere nec mali respuere pro teneritudine invalidae aetatis adhuc possunt, qui monasticam voluntarie vellet subire vitam, habebat;
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 93 98:1)
Sed ulterius huic certamini me senex invalidus subtraho et in sententiam Mantuani rhetoris libenter pergo:
(아우구스티누스, 편지들, 5. (A. D. 390 Epist. XVI) 4:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION