도구

도구

라틴어 문장 검색

ita ut nihil mihi dulcius, nihil iucundius, nihil utilius quam amari et amare videretur.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:2)
qui statim mihi et sententiarum gravitate utilis, et eloquentiae suavitate dulcis apparebat.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:6)
ubi copiosissime de omnibus quae ad eam spectare videntur iucundo stilo disseruit;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:22)
benevola etiam et iucunda in rebus exterioribus operum exhibitio. Ivo.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:8)
per quem et fruitur eo cum quadam interiori suavitate, amplectitur et conservat adeptum.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:23)
libet conicere, quantum habeat suavitatis illa quae quanto honestior est, tanto est et securior;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:35)
quanto castior, tanto et iucundior;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:36)
per quorum aditus usque ad ipsam mentem pulchrorum corporum, vel rerum voluptuosarum infertur imago, quibus ad libitum frui putat esse beatum, sed sine socio frui minus aestimat esse iucundum.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:45)
tam avide et iucunde mutua societate fruuntur, ut nihil magis quam ea quae amicitiae sunt curare videantur.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:19)
Ita natura mentibus humanis, ab ipso exordio amicitiae et caritatis impressit affectum, quem interior mox sensus amandi quodam gustu suavitatis adauxit.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:31)
Quocirca erit tibi forte haec nostra collatio quasi cibus vel potus quidam spiritalis, eo iucundior quo aestus praecessit ardentior.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:6)
ibi eius iucunda mihi verba sic sapiunt, ut vel ego videar cum eo ad meliora transisse;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:21)
Ipsa enim omnes virtutes sua condit suavitate, vitia sua virtute confodit, adversa temperat, componit prospera;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 1:5)
ita ut sine amico inter mortales nihil fere possit esse iucundum;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 1:6)
Quid igitur iucundius, quam ita unire animum animo, et unum efficere e duobus, ut nulla iactantia timeatur, nulla formidetur suspicio;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION