라틴어 문장 검색

signo ultionis in accusatores dato, petit a Caesare Iunius Mauricus ut commentariorum principalium potestatem senatui faceret, per quos nosceret quem quisque accusandum poposcisset.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 40장13)
fecit hoc idem separatim in aliis libris, ut M. Bruti rogatu Iuniam familiam a stirpe ad hanc aetatem ordine enumeraverit, notans, quis a quo ortus quos honores quibusque temporibus cepisset:
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 18장 3:1)
Non ita multo post Iuniam Claudillam M. Silani nobilissimi uiri f(iliam) duxit uxorem.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 12장 1:1)
quam quo magis confirmaret, amissa Iunia ex partu Enniam Naeuiam, Macronis uxorem, qui tum praetorianis cohortibus praeerat, sollicitauit ad stuprum, pollicitus et matrimonium suum, si potitus imperio fuisset;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 12장 2:1)
nam cum inter cetera prodigia Mausoleum derepente patuisset et stella crinita in caelo apparuisset, alterum ad Iuniam Caluinam e gente Augusti pertinere dicebat, alterum ad Parthorum regem qui capillatus esset;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Vespasianus, 23장 4:2)
6. Missum de Castro Poppii xv Kalendas Iunias, faustissimi cursus Henrici Cesaris ad Ytaliam anno primo.
(단테 알리기에리, Epistolae 71:1)
" - Quod diploma, a Peytonio Randolph Congressas aeside, et Carolo Thompson a secretis, decimo septimo Junii die, Christi anno millesimo septingentesimo septuagesimo quinto, signatum scriptumque, Washingtonio traditum.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.22)
Die vigesimo primo Junii mensis, Christi anno millesimo septingentesimo septuagesimo quinto, diplomate a Congressu donatus, ad castra Washingtonii tunc temporis Cantabrigiae apud Novanglos sita profectus est.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.69)
Quod sacrificii genus Iunius Brutus consul pulso Tarquinio aliter constituit celebrandum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 35:2)
Gavius Bassus in eo libro quem de dis conposuit Ianum bifrontem fingi ait, quasi superum atque inferum ianitorem:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 13:2)
Non igitur mirum in hac varietate Romanos quoque olim auctore Romulo annum suum decem habuisse mensibus ordinatum, qui annus incipiebat a Martio et conficiebatur diebus trecentis quattuor, ut sex quidem menses, id est Aprilis Iunius Sextilis September November December, tricenum essent dierum, quattuor vero, Martius Maius Quintilis October, tricenis et singulis expedirentur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 3:1)
Iunius Maium sequitur, aut ex parte populi, ut supra diximus, nominatus, aut, ut Cingius arbitratur, quod Iunonius apud Latinos ante vocitatus diuque apud Aricinos Praenestinosque hac appellatione in fastos relatus sit, adeo ut, sicut Nisus in Commentariis fastorum dicit, apud maiores quoque nostros haec appellatio mensis diu manserit, sed post detritis quibusdam litteris ex Iunonio Iunius dictus sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 30:1)
Iuniis dedicata est.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 30:3)
Nam et Kalendae Iuniae fabariae vulgo vocantur, quia hoc mense adultae fabae divinis rebus adhibentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 33:2)
Ianuarius igitur Aprilis Iunius Sextilis September November December undetricenis censebantur diebus et quintanas Nonas habebant, ac post Idus in omnibus a. d.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION