라틴어 문장 검색

Sol post iusiurandum negare non potuit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 1894)
et divos quamqvam nil testibus illis profeci sic hoc dicit, tamquam iusiurandum inter eum et Nisam intercesserit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA OCTAVA., commline 191)
In haec verba foederibus compositis arma deponimus, | et ne residua in animis etiam post iusiurandum ira remaneret, praeterita aboleri osculis placet.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 109:6)
iusiurandum dabitur te esse Indignum iniuria hac;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 129)
Quem neque fides neque iusiurandum neque ilium misericordia Repressit neque reflexit, neque quod partus instabat prope, Cui miserae indigne per vim vitium obtulerat.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 3, scene 214)
Repudio quod consilium primum intenderam.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 4, scene 336)
Dabo iusiurandum nihil esse istorum tibi.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 4, scene 4112)
Aliud si scirem qui firmare meam apud vos possem fidem Sanctius quam iusiurandum, id pollicerer tibi, Lache, [Me] segregatum habuisse, uxorem ut duxit, a me Pamphilum.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 5, scene 150)
Eas ad mulieres huc intro, atque istuc iusiurandum idem Polliceare illis:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 5, scene 158)
illis repudium renuntiet;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 4, scene 3145)
Nam non est aequum me propter vos decipi, Quum ego vestri honoris causa repudium alterae Remiserim quae dotis tantundem dabat.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 5, scene 755)
Ex illo priore genere sunt praeiudicia, rumores, tormenta, tabulae, iusiurandum, testes, in quibus pars maxima contentionum forensium consistit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 9:1)
iusiurandum litigatores aut offerunt aut non recipiunt oblatum, aut ab adversario exigunt aut recusant, cum ab ipsis exigatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 25:1)
Sed nobis adolescentibus seniores in agendo facti praecipere solebant, ne temere unquam iusiurandum deferremus, sicut neque optio iudicis adversario esset permittenda nec ex advocatis partis adversae iudex eligendus;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 30:1)
simpliciores illae iniusti repudii, sub qua lege controversiae illud proprium habent, quod a parte accusantis defensio est, a defendentis accusatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 202:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION