라틴어 문장 검색

ipsi enim Graeci magis legendi et delectationis aut hominis alicuius ornandi quam utilitatis huius forensis causa laudationes scriptitaverunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 341:3)
nostrae laudationes, quibus in foro utimur, aut testimoni brevitatem habent nudam atque inornatam aut scribuntur ad funebrem contionem, quae ad orationis laudem minime accommodata est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 341:5)
sed tamen, quod ipsa virtus in earum rerum usu et moderatione maxime cernitur, tractanda in laudationibus etiam haec sunt naturae et fortunae bona;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 342:3)
Virtus autem, quae est per se ipsa laudabilis et sine qua nihil laudari potest, tamen habet pluris partis, quarum alia est ad laudationem aptior;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 343:1)
nam clementia, iustitia, benignitas, fides, fortitudo in periculis communibus iucunda est auditu in laudationibus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 343:4)
in quibus etiam felicitatem ipsam deorum immortalium iudicio tribui laudationis est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 347:2)
Est etiam cum ceteris praestantibus viris comparatio in laudatione praeclara.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 348:1)
Atque horum superius illud genus causam aut controversiam appellant eamque tribus, lite aut deliberatione aut laudatione, definiunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 109:7)
et aliud dicendi genus deliberationes, aliud laudationes, aliud iudicia, aliud sermones, aliud consolatio, aliud obiurgatio, aliud disputatio, aliud historia desiderat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 211:1)
quae quia in laudationes maxime conferatur, proprium iam habet ex eo nomen.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 3장 3:6)
unum, quod a meliore parte laudationis est appellatum, deliberationis alterum, tertium iudiciorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 20장 3:2)
C. Cognovi iam laudationis et suasionis locos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 28장 1:1)
est in manibus laudatio, quam cum legimus, quem philosophum non contemnimus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 16:2)
quod non tam interfuit mea (neque enim illae res aut ita sunt obscurae ut testimonium, aut ita dubiae ut laudationem desiderent) quam rei publicae, quod erant quidam improbi qui contentionem fore aliquam mihi cum Pompeio ex rerum illarum dissensione arbitrarentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS AD ATTICVM, letter 19 14:2)
crebro refricat lippitudo non illa quidem perodiosa sed tamen quae impediat scriptionem meam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DECIMVS AD ATTICVM, letter 17 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION