라틴어 문장 검색

nomine ab auctoris ducunt libamina nomen libaque, quod sanctis pars datur inde focis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권485)
"non condidit alter halantis animae figmentum et corporis alter, nec bona praesentis vitae numerosa gubernant numina;"
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 273)
ergo ex futuris prisca coepit fabula factoque primo res notata est ultima, ut ille mortis inchoator rusticus insulsa terrae deferens libamina Deumque rerum mortuarum deputans rastris redacta digna sacris crederet, viventis atrox aemulator hostiae.
(프루덴티우스, Hamartigenia, 머리말13)
Ipsa Paphum sublimis abit, sedesque revisit laeta suas, ubi templum illi, centumque Sabaeo ture calent arae, sertisque recentibus halant.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 26:7)
et summas carpens media inter cornua saetas ignibus imponit sacris, libamina prima, voce vocans Hecaten, Caeloque Ereboque potentem.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 10:5)
Invitent croceis halantes floribus horti et custos furum atque avium cum falce saligna Hellespontiaci servet tutela Priapi.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 6:5)
halant rura rosis, indiscriptosque per agros fragrat odor;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 179)
videas hic ipsa placere supplicia et virides violis halare catenas.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Pontio Leontio suo salutem30)
hic ego te - nam Sicanii non mitius halat aura croci, dites nec si tibi rara Sabaei cinnama, odoratas nec Arabs decerpsit aristas - inferiis cumulande sacris, te carmine plango Pierio;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum16)
canis etiamnum altaribus ignes sopitum cinerem et tepidi libamina sacri servabant;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권176)
frontes atque omne cupressus intexit plorata latus, iamque ardua ferro signati capita et frugum libamine puro in vulnus cecidere greges;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권198)
"det pulchra suis libamina virtus manibus, atque utinam plures innectere pergas, Phoebe, moras, semperque novis bellare vetemur casibus, et semper Thebe funesta recedas!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권284)
dextri gyro et vibrantibus hastis hac redeunt, raptumque suis libamen ab armis quisque iacit, seu frena libet seu cingula flammis mergere seu iaculum summae seu cassidis umbram, multa gemunt extra raucis concentibus agri, et lituis aures circum pulsantur acutis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권77)
lacrimis altaria sudant, maestarumque super libamina secta comarum pendent et vestes mutata sorte relictae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권248)
Igitur, postquam naturae vicinitati eum localis viciniat affinitas, haec illum signans ex nomine, cum salutis libamine, ei osculi libamen apposuit.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 70:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION