라틴어 문장 검색

"cur tu, sacrate, per cachinnos solveris cum se maritum fingit Alcmenae deus?"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.184)
"verbositatis ipse rumpatur locus, scaturrientes perdat ut loquacitas sermonis auras perforatis follibus, quibus sonandi nulla lex ponit modum;"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1218)
mox et triformis angelorum trinitas senis revisit hospitis mapalia, et iam vietam Sarra in alvum fertilis munus iuventae mater exsanguis stupet, herede gaudens, et cachinni paenitens.
(프루덴티우스, Psychomachia, preface 11)
si dicentis erunt fortunis absona dicta, Romani tollent equites peditesque cachinnum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 4:11)
Sed mittamus plura, ne in ipsam, quam vito, loquacitatem incidam.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 185:3)
est etiam in quibusdam turba inanium verborum, qui, dum communem loquendi more reformidant, ducti specie nitoris circumeunt omnia copiosa loquacitate, eo quod dicere nolunt ipsa;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 56:1)
sed, quod dixi primo, ut arbitror, libro, nec ille se bonus praeceptor maiore numero quam sustinere possit onerabit et inanem loquacitatem recidet, ut omnia quae sunt in controversia, non, ut quidem volunt, quae in rerum natura, dicantur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 223:1)
nam ignara quidem huiusce loquacitas erret necesse est, ut quae vel nullos vel falsos duces habeat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 72:2)
eia, Calliope, nitente palma da sacri laticis loquacitatem, quem fodit pede Pegasus volanti cognato madidus iubam veneno.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Polemio suo salutem , Praefatio epithalamii dicti Polemio et Araneolae2)
Sed iam te veniam loquacitati quingenti hendecasyllabi precantur.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium115)
tum demum laboriosus tarda paenitudine loquacitatis impalluisse perhibetur, sero cognoscens posse reum maiestatis pronuntiari etiam eum qui non adfectasset habitum purpuratorum.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Vincentio suo salutem 11:1)
inde nescio quid Athenium interrogans superiectum Paeonium compellatio Augusta praeteriit, casu an industria ignoro, quod cum turpiter Paeonius aegre tulisset, quod fuit turpius, compellato tacente respondit, subrisit Augustus, ut erat auctoritate servata, cum se communioni dedisset, ioci plenus, per quem cachinnum non minus obtigit Athenio vindictae, quam contigisset iniuriae, colligit itaque sese trebacissimus senex et, ut semper intrinsecus aestu pudoris excoquebatur, cur sibi Paeonius anteferretur:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Montio suo salutem 12:1)
dicerem et cenas et quidem unctissimas, nisi terminum nostrae loquacitati, quem verecundia non adhibet, charta posuisset;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Donido suo salutem 10:1)
carebit sane nostrum naevo loquacitatis officium si exemplo recursantis alloquii impudentiam paginae praesentis absolveris.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Simplicio suo salutem 2:5)
ceterum si caritatis tuae morem pristino colloquiorum cursui reddis, et nos vetustae loquacitatis orbitas recurremus, praeter haec avide praevio Christo, sicubi locorum 1 fueritis, modo redux patronus indulgeat, advolaturi, ut rebus amicitia vegetetur, quae verbis infrequentata torpuerat.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Industrio suo Salutem. 2:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION