라틴어 문장 검색

Huius quidem preconium, facta modernorum exsuperans, tanquam veri existentia latius, arbitrabar aliquando superfluum. 3.
(단테 알리기에리, Epistolae 91:2)
Inter que quidem, pexa atque yrsuta sunt illa que vocamus grandiosa, lubrica vero et reburra vocamus illa que in superfluum sonant;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 112:5)
Aliud est stantia cuius omnia carmina eundem rithimum reddunt, in qua superfluum esse constat habitudinem querere.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 196:1)
"Verum quia nunc de virginibus scribens paene superflue de monachis disputavi, ad tertium genus veniam, quos anchoretas vocant et qui de coenobiis exeuntes excepto pane et sale amplius ad deserta nil perferunt."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:109)
Nunc ira personam nobis leonis inponit, nunc cura superflua in annos multos duratura praecogitat, nec recordamur evangelii dicens:
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 2:8)
"pater meus superfluus"
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 3:26)
"superfluum"
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 3:30)
"superfluus"
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 3:32)
Cum vobis qui me in hunc sermonem adducitis nihil ex omnibus quae veteribus elaborata sunt aut ignoratio neget aut oblivio subtrahat, superfluum video inter scientes nota proferre.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, III. 1:2)
Nam et illi ultimo anni sui mensi superfluos interserebant dies, ut refert Glaucippus qui de sacris Atheniensium scripsit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 14:3)
Sed in commentariis ad ius pontificium pertinentibus legi bidennes primo dictas, d littera ex superfluo, ut saepe adsolet, interiecta.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 6:1)
nec deerant apud Alcinoum saltatores viri, et apud Didonem Bitias sic hauriens merum ut se totum superflua eius effusione prolueret.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 14:2)
Docet hoc et levitas cutis et splendor, docent praecipue adsiduae purgationes superfluo exonerantes corpus humore.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 17:2)
Sexta de cerebro means stomachum petit, cui maxime sensus esse est necessarius, ut quae desunt adpetat, superflua respuat, et in homine sobrio se ipse moderetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 22:1)
Partes enim priores capitis fecit natura rariores, ut quicquid superflui aut fumei flatus circa cerebrum fuerit evanescat per plures meatus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION