라틴어 문장 검색

unde est magnum cratera corona induit, inplevitque mero.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 7247)
Iuvenalis "in te- nues plantas facili diffunditur haustu". et aliter:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 1152)
haustus aetherios divinos spiritus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 2201)
ideo 'prius haustu sparsus aquarum'. 'ore fave' cum religione ac silentio accede:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 2302)
ore fove ipsos haustus scilicet.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 2307)
"Ipsum credo docuisse sanguinis foedere coniurare Catilinam, et Bellonam sacrum suum haustu humani cruoris imbuere, et comitialem morbum hominis sanguine, id est morbo graviore sanare."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 30장 1:10)
ergo hoc Terentius a philosophia sumptum cum tam commode dixerit, nos, e quorum fontibus id haustum est, non et dicemus hoc melius et constantius sentiemus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 30:11)
Qua voce confusus Trimalchio vinum sub mensa iussit effundi lucernamque etiam mero spargi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 74:2)
Hic graves alius mero obtruncat et continuat in mortem ultimam somnos, ab aris alius accendit faces contraque Troas invocat Troiae sacra.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 89:32)
Ipsa dies ideo nos grato perluit haustu, quod permutatis hora recurrit equis.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 4:3)
A te decurrit ad meos haustus liquor.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Lupus et agnus.7)
- Dumque bibit, furtim si potes, adde merum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 435)
cura fugit multo diluiturque mero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:160)
saepe sub autumnum, cum formosissimus annus, plenaque purpureo subrubet uva mero, cum modo frigoribus premimur, modo solvimur aestu, aëre non certo, corpora languor habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 25:1)
reddita confusae nuper solacia menti auxilium nostris spemque tulere malis, utque Machaoniis Poeantius artibus heros lenito medicam vulnere sensit opem, sic ego mente iacens et acerbo saucius ictu admonitu coepi fortior esse tuo, et iam deficiens sic ad tua verba revixi, ut solet infuso vena redire mero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 32)

SEARCH

MENU NAVIGATION