라틴어 문장 검색

Quo dum uenissent, id munus ut inde tulissent, Vndique lustrando, telluris et ima cauando, Se male deceptos deflent, nichul intus adeptos;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XX. De fure in testimonium arborem inuocante 21:10)
Igitur homicida et blasphemus pessima perpessus, ut ipse alios tractaverat, peregre in montibus miserabili obitu vita functus est.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 9장28)
Quid tragoediarum clamor aliud deflet nisi indiscreto ictu fortunam felicia regna uertentem?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:25)
Ille utroque circumfluus uitam caelibem deflet;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:11)
Deflet Taenara commouens
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIV 26:1)
reclamabant ad Pisanos planctu miserabili,
(CARMEN IN VICTORIAM PISANORUM35)
ubi stabat rex Timinus, satis miserabilis,
(CARMEN IN VICTORIAM PISANORUM159)
sic iuvenis nutante fide veterique reducta paelice defletam linquit amica domum.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 1:14)
ille iter ingratum, vanos deflere labores, quos super eunuchi fastus, quae probra tulisset.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:119)
ille diu miles populus, qui praefuit orbi, qui trabeas et sceptra dabat, quem semper in armis horribilem gentes, placidum sensere subactae, nunc inhonorus egens perfert miserabile pacis supplicium nulloque palam circumdatus hoste obsessi discrimen habet.
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:58)
nonne velut capta rumor miserabilis urbe trans freta, trans Gallos Pyrenaeumque cucurrit?
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:65)
gaudent Italiae sublimibus oppida muris adventu sacrata tuo, summissus adorat Eridanus blandosque iubet mitescere fluctus et Phaëthonteas solitae deflere ruinas roscida frondosae revocant electra sorores.
(클라우디아누스, De Tertio Consulatu Honorii Augusti 2:47)
Nec deflet plangitve malum:
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:87)
quis prodere tanta relatu funera, quis caedes possit deflere nefandas?
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Prior 2:126)
incedebat muliebre et miserabile agmen, profuga ducis uxor, parvulum sinu filium gerens, lamentantes circum amicorum coniuges quae simul trahebantur nec minus tristes qui manebant.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 40장6)

SEARCH

MENU NAVIGATION