라틴어 문장 검색

duobus Pherecratem quendam Phthiotam senem, quem ait a Deucalione ortum, disserentem inducit nihil esse omnino animum, et hoc esse nomen totum inane, frustraque animalia et animantis appellari, neque in homine inesse animum vel animam nec in bestia, vimque omnem eam, qua vel agamus quid vel sentiamus, in omnibus corporibus vivis aequabiliter esse fusam nec separabilem a corpore esse, quippe quae nulla sit, nec sit quicquam nisi corpus unum et simplex, ita figuratum ut temperatione naturae vigeat et sentiat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 21:2)
Ut cum videmus speciem primum candoremque caeli, dein conversionis celeritatem tantam quantam cogitare non possumus, tum vicissitudines dierum ac noctium commutationesque temporum quadrupertitas ad maturitatem frugum et ad temperationem corporum aptas eorumque omnium moderatorem et ducem solem, lunamque adcretione et deminutione luminis quasi fastorum notantem et significantem dies, tum in eodem orbe in duodecim partes distributo quinque stellas ferri eosdem cursus constantissime servantis disparibus inter se motibus, nocturnamque caeli formam undique sideribus ornatam, tum globum terrae eminentem e mari, fixum in medio mundi universi loco, duabus oris distantibus habitabilem et cultum, quarum altera, quam nos incolimus, Sub a/xe posita ad ste/llas septem, unde ho/rrifer, Aquilo/nis stridor ge/lidas molitu/r nives, altera australis, ignota nobis, quam vocant Graeci ἀντίχθονα, ceteras partis incultas, quod aut frigore rigeant aut urantur calore;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 67:1)
nec vero hic locus est, ut de moribus institutisque maiorum et disciplina ac temperatione civitatis loquamur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 1:3)
enim corporis temperatio, cum ea congruunt inter se e quibus constamus, sanitas, sic animi dicitur, cum eius iudicia opinionesque concordant, eaque animi est virtus, quam alii ipsam temperantiam dicunt esse, alii obtemperantem temperantiae praeceptis et eam subsequentem nec habentem ullam speciem suam, sed sive hoc sive illud sit, in solo esse sapiente.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 30:4)
239 11 23825 239 3 - quintum genus 228 24 quattuor omnia gignentia corpora 237 15 initiorum et tamquam seminum, unde essent omnia orta 435 19 stulti (ἄφρονεσ) 320 16 367 18 368 2 380 21 stultitia 321 25 322 7 325 25 352 14 354 915 428 11 subitus v. repentinus sumenda (ληπτά) 439 4 surditas 456623 *συγκατάθεσισ v. adsensio Tabulae v. signa temperantia v. σωφροσύνη temperatio (κρᾶσισ) 228 14 251 22 3761 (de sonis 248 26) - civitatis 36111 (cf.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.217)
tantas conversiones aut fragilitas mortalitatis aut fortunae mobilitas facit.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 24 2:4)
utque sacri fontes non sola incendia sistunt, saepe etiam flores vernaque prata iuvant, sic hominum ingenium flecti ducique per artes non rigidas docta mobilitate decet.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 9 11:1)
Magna varietas magna mobilitas:
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 22 2:4)
Illic nec voces nec verba iuvantia cessent, Spondaque lasciva mobilitate tremat!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 1415)
tantum mobilitas illa decoris habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 71:3)
sustinuit gressum Domini famulus liquor, ac se mobilitate carens solidos substrinxit ad usus.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3223)
Loth monitis sapiens obtemperat, at levis uxor mobilitate animi torsit muliebre retrorsus ingenium Sodomisque suis revocabilis haesit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1200)
miratur orbem sub pedibus situm, spectat tenebras ardua subditas ridetquc solis quod rota circuit, quod mundus omnis volvit et inplicat, rerum quod atro turbine vivitur, quod vana saecli mobilitas rapit:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Agnetis42)
mobilitate viget, viresque adquirit eundo, parva metu primo, mox sese attollit in auras, ingrediturque solo, et caput inter nubila condit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 8:2)
quanquam enim opus est naturali quadam mobilitate animi ut, dum proxima dicimus, struere ulteriora possimus semperque nostram vocem provisa et formata cogitatio excipiat, vix tamen aut natura aut ratio in tam multiplex officium diducere animum queat, ut inventioni, dispositioni, , rerum verborumque, tum iis, quae dicit, quae subiuncturus est, quae ultra spectanda sunt, adhibita vocis, pronuntiationis, gestus observatione, una sufficiat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 241:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION