도구

도구

라틴어 문장 검색

Et quanto factis minus poterat, tanto verbis intemperantior quascunque poterat excogitare contumelias in regem Carolum effudit, aiens eum inter omnes sub sole homines esse maxime perfidum, illumque monstrum quoddam peperisse ex raptu adulterio commistum.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUINTUM 1:4)
Quamobrem (ut nihil apud dominationes vestras dissimulem) omnem admirationem certe superat ducissam Margaretam (ignoscite obsecro si eam nominem, cuius in regem odii nulla est caussa, nullus finis) iam seniorem, aetate qua mulieres aliae a puerperiis cessare solent, duo eiusmodi monstra peperisse, non novem aut decem mensium, sed annorum complurium partus.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEXTUM 9:20)
Inter cadendum autem impegit in signum aquilae nigrae quod in coemiterio erat, illudque confregit et in terram coniecit, quod erat profecto mira quaedam et praeceps accipitris in alitem advolatio.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 11:2)
quae virginis os et vultum extulit, ad uterum vero monstra latrantia succingebantur et adhaerebant.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 5:15)
errores scilicet naturae, et vaga, ac monstra:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 298:2)
Facienda enim est congeries sive historia naturalis particularis omnium monstrorum et partuum naturae prodigiosorum;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 299:9)
Nam quemadmodum gladius temporalis non temere sed magno cum iudicio in casu religionis stringendus est, ita monstri simile est eum in manus populi tradi.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, III. DE UNITATE ECCLESIAE 4:3)
Imo, quod monstri simile est, quidam ex illis mortem et cruciatus subierunt potius quam opinionem suam retractare sustinerent, cum tamen, si ex animo sentirent nihile tale esse quale Deus, quid tandem de ea re satagerent?
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XVI. DE ATHEISMO 1:15)
Nunquam iustus ita spem ponat in hac sibi uita, Nec se uirtutum credat munimine tutum, Negligat ut contra uigilare nocencia monstra Insidiatoris hominis magis interioris:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, V. De paupere et fure 6:6)
Credulus hic ales rediens docet ista sodales.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XI. De bubonibus et coruis 12:22)
Quod uulpes monstrum dum sic uidet ire deorsum:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIV. De uulpe et lupo 25:19)
Cumque nemus iuxta uulpes sic iret onusta Nec per uirtutem putet ales habere salutem, Extrahat ut prorsus, quos fixerat in cute, morsus, Arte relaxari reputat molimine tali:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXX. De uulpe et gallo 31:11)
Talia credentis, cadit ales ab ore loquentis, Arboris inuentae conscendens alta repente
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXX. De uulpe et gallo 31:16)
Sepe solet tales quos fallere prouidus ales.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXX. De uulpe et gallo 33:2)
Nam deteriora uelle nostri fuerit fortasse defectus, posse contra innocentiam quae sceleratus quisque conceperit inspectante deo monstri simile est. Unde haud iniuria tuorum quidam familiarium quaesiuit:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:22)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION